Zo rijdend langs de westkust van Frankrijk valt het me op hoeveel we er allemaal al van gezien hebben en hoeveel we al kennen. Francofielen als we zijn. Waar zijn we NIET geweest!? Het is eigenaardig dat het plaatsje dat we morgen gaan zien tot op heden aan onze aandacht is ontsnapt.
Vanmiddag zijn we vertrokken. Kamers gestofzuigd? Vuilnisbakken geleegd? Planten water gegeven? Ramen dicht? Vloertjes gedweild? Banden op spanning gebracht? Alles ingepakt? Bederfelijke waar weggegooid?
Volgens mij hebben we alles bij ons wat we nodig hebben , En alles wat we niet bij ons hebben? wie maalt er om!!? Ik niet.
Wat hadden we niet bij ons? ( en dat was wel een missertje!) : Een 'milieu vignet!', Dat is een sticker die je op je op je auto moet plakken en waarmee je ook toegang hebt met de auto tot grotere steden in Frankrijk en Spanje Zo'n ding kun je nergens kopen en moet per se online aangevraagd worden. Het duurt dan zo'n dag of 10 voordat je die thuis hebt, maar je kunt wel binnen twee dagen online een bevestiging krijgen van de aanvraag en samen met de factuur een bewijs krijgen DAT je hem hebt aangevraagd. Dat moet je dan uitprinten en op je dashboard achter de voorruit van de auto leggen. Kind kan de was doen. Aanvragen, Afwachten, Printer regelen. Hoe moeilijk kan het zijn. Maar we hebben vakantie en dus heerlijk alle tijd...
Verder vergeten: ( dat tot dusver is opgemerkt.) Een plastic voorraadpot voor koffie), en een rol keukenpapier, kwamen we later nog achter..
A LA CAMPAGNE
Dat kun je wel zeggen. Nauwelijks nog maar van de snelweg af ( wat was het lekker doorrijden- zeer rustig op de weg en maximumsnelheden waar ze in Nederland een puntje aan kunnen zuigen) en daar sloegen we in Normandië mevrouw Google volgend smalle paden in tussen veel groen. Onderweg was de accommodatie geregeld door mijn uitstekende bijrijder en vrouw. Een landelijk huisje zou het zijn en dat WAS het ook.
We parkeerden de auto in het avondlicht en we werden met gejuich ontvangen. Blatende schapen waren het. Ik heb nooit geweten dat er zo iets bestond als enthousiast blaten - ik had er ook nog nooit zo over nagedacht moet ik eerlijk zeggen. Maar het was dat ze hun pootjes niet enthousiast in de lucht kunnen gooien maar anders hadden ze het zeker gedaan!
Ook veel kippen liepen er rond. Ik zag een ezel.
We voelden ons meteen goed in het landelijk onderkomen. Een prikkelarme en ontspannende omgeving waar je gewoon rustig kan ademhalen. Leuk keukentje. Behalve de geluiden van blatende schapen vogelgeluiden en de geluiden die we zelf produceerden was het er heerlijk stil. Hoe landelijk kan een kopje klinken dat op het aanrecht wordt neergezet, Een bord dat uit de kast wordt gepakt. Het pruttelen van een koffiezetapparaat.
Het bracht een natuurlijk ontspannen avond. Met nog even een spelletje aan de kleine keukentafel, een warme douche en bijtijds naar bed.
De ochtend bracht meer zalige rust. Ochtendlicht . Uit het raam zie ik de bedauwde velden met daarin enkele haastige kippen en een dampend rund. De dag gaat beginnen maar er begint niets nieuws. Behalve dat de ochtend zich langzaam uitrekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten