...en zo geschiedde
het dat de oudste van het stel automatisch de meest idiote was.
Vroeger was dat toch
anders. Zelfs hier in Nederland, maar zeker ook in Zuid-Europese en
Aziatische landen. De Chinezen, de Indianen. De waardering steeg met
elk opklimmend levensjaar. De oudere man werd met respect behandeld.
Zijn raad werd gevraagd en naar zijn adviezen werd geluisterd.
De grijze haren
werden beschouwd als teken van wijsheid. De doorgroefde huid als het
boek van opgedane levenservaring. De gerimpelde handen stilaan
bewonderd omdat ze gewerkt hadden, Geploeterd vaak.
De oudere man genoot
een status.
Een status die door
de jaren heen, en zeker in de laatste 50 jaar, behoorlijk wat heeft
ingeboet in aanzien.
Met de tijd die in
een stroomversnelling belandde en veel opeenvolgend menselijk vernuft
de wereld in slingerde is de rol van wijze grijsaard naar de
achtergrond gedrongen. Jongeren wilden weten van de slimme snufjes
van de moderne middelen en hadden geen boodschap meer aan de normen
en waarden die grootvader zo lang en zo hoog in het vaandel had
gehouden. De oudere man vond hier weinig gehoor meer voor. Het werden
de verhalen van vroeger, die steevast werden besloten met een
toevoeging van de jongeren die het verhaal van de oude man besloten
met: ‘Nu is het allemaal heel anders! ‘
En met ‘Nu’ werd
vaak terecht verondersteld dat de grijsaard deze wereld niet kende en
begreep. Ze zouden nog wel eens hun best doen om het uit te leggen:
Het Androïd systeem van Samsung. Opa kon het niet meer bijbenen. Hij
was iemand van vroeger. Een bejaarde die ook de moderne omgangsvormen
moeilijk kon begrijpen en plaatsen.
Het was wel leuk om
naar zijn verhalen te luisteren, dat wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten