In de supermarkt sta ik bij de schappen brood. Mijn buurvrouw staat naast mij. We kennen elkaar van hallo en dag, en van de kinderen op dezelfde school. Nu sta ik opeens naast haar in de supermarkt en ik zoek naar iets om tegen haar te zeggen, maar er schiet me niets te binnen. Ze komt van een andere planeet. Buurvrouw ‘phone-home’zeg ik wel eens. Ik zeg: ‘Tja, wat zullen we vandaag es voor brood kiezen’
Dan kijkt ze mij aan. Zij ziet ook iemand van een ander zonnestelsel. ‘Tsja…’zegt ze alleen maar.
Mijn winkelwagentje is al wat voller al ik de moeder zie van een ex-vrindinnetje van mijn dochter. Sinds mijn dochtertje niet meer wil spelen met haar dochtertje, vermijdt ze contact met mij. Ze kwam vorig jaar nog wekelijks bij ons wijn drinken in de tuin en vertelde over haar wel en wee, maar nu is ‘Negeren’ haar houding geworden. En zo ook nu. Wanneer ze mij waarneemt vlucht ze ogenblikkelijk met haar hoofd in een koelbak.
Voor een verkoopbalie staat een rij. Achter de balie staat een goudbruin meisje. Ze heeft haar zwart krullende haar opgestoken en ze helpt vriendelijk en met een innemende lach, een klant met mogelijk dezelfde herkomst. Een autochtoonse heks die in de rij staat te wachten draait zich om naar de klant achter haar: ‘Ze wijst met haar kin naar de verkoopster en ik hoor haar hard zeggen: ‘Die kwam later dan mij, en nou wordt ie eerst geholpen. Zeker omdat het van hetzelfde ras is!’.
Ik voel misselijkheid opkomen.
Buiten zie ik de heks even later in haar rolstoel stappen, en ik denk aan al die keren dat ik vroeger als verzorgende enkele van dit soort schepsels hielp hun akelige leven draaglijk te maken door ze te wassen, te kleden, en naar het toilet te begeleiden.
Vrouwelijke Hitlers in rolstoelen.
Oh, wat had ik ze graag in plaats daarvan laten barsten.
Maar dat doe je niet.
Je bent professioneel.
Maar die weggedrukte woede zou er zo toch nog maar es een keertje onverwacht uit kunnen komen.
Een keer zo iemand met rolstoel en al omver duwen. Heerlijk.
Moet kunnen met mijn achtergrond.
Ik zal er nog eens over schrijven.
En misschien krijg je wat meer begrip voor me,
en wie weet wil je dan zelf ook een keer een rolstoel omduwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten