Een ranke Thaise Bouddha, en een gezette Japanse Bouddha staan op mijn vensterbank.
Maria staat er ook, met de Heiland in haar armen.
En ze kijken niet naar buiten.
Ze kijken naar binnen.
Ze kijken natuurlijk niet echt. Het zijn maar beeldjes van hout, en die kunnen niet kijken.
Maar wie zegt dat alle dingen een ziel hebben?
Dat zijn toch nog wel hele volksstammen.
Zou dan de ziel van een keurig gesnoeid heggetje blij zijn?
En zou de ziel van de hardhouten tafel dezelfde zijn als de boom die hij ooit was?
Komt de ziel van de Japanse Bouddha nog ergens terecht als hij verbrand is of niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten