donderdag 12 juni 2008

Naar eigen waarneming: slot (10 )

Daar stond hij dan.

Thuis had ie de stofzuiger aan de binnenkant tegen de voordeur gezet, en aan de deur het beveiligingskettingkje vastgemaakt. De deur ging hiermee niet verder open dan enkele centimeters. Het zit er ter voorkoming dat onbevoegden binnendringen, nadat ze bij je hebben aangebeld. Dat dit nu niet meer zou kunnen is een lachertje, dat wist Gert ook.
Het voordeurslot had Gert met twee schroevedraaiers uit de voordeur geschroefd en dat had hij bij zich. Meegenomen met de auto naar de stad.

Eerder op de dag was ie met boodschappen bepakt zijn eigen voordeur niet meer in gekomen. De sleutel wilde de deur slechts verder vergrendelen, maar niet meer openen. Proberen, nog eens proberen- geen beweging in te krijgen.
Gelukkig was een van de kinderen thuis. Na twee maal bij zichzelf aangebeld te hebben kwam de jongste, Goan van 8, aangesloft.

Het opruimen van de weekboodschappen was een tijdrovende bezigheid. Er was immers ingeslagen voor de hele week (he shit, vitaminepillen vergeten, en hij had eigelijk ook keukenrollen moeten kopen, en komkommers!). Daarna is hij gaan kijken naar het slot. Inderdaad, ontgrendelen lukte niet. Naaimachineolie bracht geen uitkomst.
Gert besloot het voordeurslot los te schroeven en mee te nemen naar ‘De Zeven Sloten’dé vakman op het gebied van sleutels en sloten.. Misschien kon ie nog gerepareerd worden, anders moest er een nieuw slot komen.Een aardige duit zou dat gaan kosten.

De kordaat optredende vader had zijn zoontje met een vriendje thuis gelaten, want nu de voordeur niet meer dicht kon, moest er een oogje in het zeil gehouden worden.
In de auto kwam Gert er achter dat hij zijn mobiel niet bij zich had. Als er thuis wat gebeurde kon niemand hem nu bereiken.
Slim bezig

Gert had natuurlijk beter met de fiets kunnen gaan. Parkeren in de parkeergarage in de stad alléén al besloeg minúten. Zoveel minuten als dat hij op de fiets naar het centrum zou zijn gefietst. Waarom toch weer die onlogische stap van de auto gekozen? (Wil je het weten Gert? Luiheid! Het lekker vinden om te zitten in je auto, anders niet! De prijs van benzine, het milieu, je kans op meer bewegen, het is allemaal kennelijk makkelijk opzij te zetten door gemakzucht).

Gert heeft die enorme zeikerd in zijn hoofd zitten.
Een zeikerd die gelijk heeft, dat is het ergste

Op de tweede verdieping kon hij zijn Opel in een parkeervak kwijt. Snel naar de slotenexpert, en kijk: Gert was meteen aan de beurt, geen wachtenden voor hem! Eerder die dag stond hij nog bij een kassa van een drogisterij om snel wat daar opgehaalde foto’s af te rekenen, toen het ook niet druk was, maar trof hij een kassiere, die in een plotse ingeving besloten had het hondje van een winkelende mevrouw te vertroetelen en lekkers te geven. ‘..en kijk es wat ik voor jou heb… een lekker koekje…’ Gert stond er bij met kromme tenen.

Nu werd de ongeduldige tot zijn genoegen meteen geholpen. ‘es kijken…’een met een overall geklede routinier draaide de sleutel rond in het slot. Zonder probleem. Hij deed het gewoon. Zoals het hoort bij een actie van Gert. “Kijk, je moet de sleutel wel hier proberen, aan de buitenkant, want als je het hier doet, dat is de binnenkant, dan doet ie het natuurlijk niet. Dat doe je hiermee open. Met de trekker van het slot. Dat hoort zo…’Ik had de sleutel toch ook aan de buitenkant geprobeerd’, dacht Gert in paniek, en zag zich al weer naar huis gaan met een slot dat het ‘gewoon’deed, en het er dan opnieuw inschroeven, om vervolgens te bemerken dat de deur weer niet open wilde gaan.
Gert verliet de winkel op weg naar de parkeergarage met, behalve dat, toch ook een blij gevoel. Misschien geen nieuw slot; dat scheelt! En voor niks naar de stad gaan, met een slot dat het ‘gewoon’deed, was toch ook een Gert-actie, zijn lotsbestemming waardig?
In de lift naar de tweede verdieping van de parkeergarage leek hij vast te komen zitten. De schuifdeur wilde niet meer open.
Gert ging een verdieping lager. Daar deed ie het wel.

Een geluksdag?

Thuis werd het slot met gezwinde spoed in de deur gezet. En er was niks mee aan de hand.

Gert hield nu maar verder op met klussen.

Geen opmerkingen: