vrijdag 27 juni 2025

Even naar de stad ( 2)

Veel meer nog dan winkels kijken en de uitgestalde koopwaar op waarde schatten kijk ik in dit middelgroot stadje naar de mensen.  Dat kan ontspannen vanaf een terrasstoeltje, maar het is niet speciaal nodig om deze activiteit vanaf deze positie te bezigen. Het kan op elk moment waar je maar wil, zolang er maar mensen zijn.

Ik zag een haveloze man of vrouw, dat kon ik niet eens zo goed opmaken, die uit een vuilnisbak naast de Action aan het graaien was op zoek naar iets bruikbaars. Die mensen wekken meer weerzin bij me op als dat ik bij mezelf wenselijk acht. In mijn hoofd knoop ik een vriendelijk geïnteresseerd en begripvol gesprekje aan met de zwervers en daklozen in Nederland. In praktijk loop ik er voorbij. Het is een afgrijzen dat ik moet zien te overwinnen. Ik vind het misselijkmakend als mensen stinken. Met een zuurstofmasker op zou het misschien nog wel gaan. Maar dat doe je niet. Zo begin je geen begripvol en geïnteresseerd gesprek.
Een andere zwerver op mijn wandeling vroeg mij om een euro. Ik herkende hem van de vorige keer. Toen had hij op dezelfde locatie 2 euro van mij gekregen. Nu riep ik hem toe: "Ik heb je de vorige keer al wat gegeven!!' 
Waarom zei ik dat!? Het sloeg nergens op! 

Ik kom natuurlijk niet alleen daklozen tegen.
Ik zag genoeg andere mensen. Mensen waarbij je van alles kunt verzinnen. maar het beter niet kunt doen. Stel je de mens voor s morgens net voor hij of zij opstaat. 
Niet doen.
Gelukkig zijn er ook de anderen. 

Voor me liep op een gegeven moment een oudere mevrouw en een jongere. Waarschijnlijk moeder en dochter. Moeder had baat bij een rollator als loophulpmiddel, de ander, de dochter,  had voornamelijk een broek aan.  Ze had nog meer kledingstukken aan, maar mijn oog viel vooral op haar broek. Ik had qua looptempo het stel gewoonlijk snel gepasseerd maar ik ben even blijven hangen om een foto te maken van de broek. 
Niet zozeer de broek zelf, maar het opschrift er op. 
Op bilhoogte, billen waar geen mens anders acht op zou slaan stond in zilverwitte letters te lezen 'JUICY' . Sappig!. 
Die broek had ze s morgens aangetrokken om gezellig met moeder naar de stad te gaan. 
Hoe komt een mens er op om met een broek met zo'n tekst rond te lopen. Dan moet je toch erg wanhopig op zoek zijn naar sex? 
Los daarvan vind ik sappige billen helemaal niet prettig om aan te denken. Ze leiden me naar ongewenste gedachten over waterachtige ontlasting.

Misschien had ze de broek achterstevoren aan? 
Na de foto ben ik er in ieder geval snel voorbij gelopen


 Maar goed, vrijheid blijheid!  Iedereen moet zeker kunnen aantrekken waar die zin in heeft. Dat maakt het leuk om naar mensen te kijken tenslotte.
Wie weet is ze wel trendsetter en zien we binnenkort veel meer mensen met dit soort opschriften rondlopen. 
Het is echter wel oppassen geblazen om er een opmerking over te maken. Het zou opgevat kunnen worden als ongewenst. 


Geen opmerkingen: