donderdag 6 oktober 2022

Overpeinzingen bij de Pont du Gard


Bijna 20  eeuwen geleden ( als er luiers waren geweest had Jezus er waarschijnlijk toen in gezeten) werd hier ijverig gebouwd. Er moest water zijn in Nîmes. Dat was de opdracht. Dat het van ver moest komen donderde niet. Beginnen maar. Aanleggen die handel.
Onderdeel van dit werk was het het aquauct dat we nu kennen als de Pont Du Gard. Dat is waarbij ik nu ben. Ze zijn er zo'n 15 jaar mee bezig geweest om te bouwen en het resultaat staat er nog steeds trots en monumentaal te wezen.
Wij zeggen dan: uit de Romeinse tijd. Dat zullen de bouwers, zelf Romeinen, niet schouderkloppend tegen elkaar gezegd hebben denk ik. 'Kunnen ze later nog eens terugdenken aan de Romeinse tijd als ze dit aquaduct zien, gaaf toch..' Misschien waren ze wel in de naíve veronderstelling dat de Romeinse tijd voor altijd zou voortbestaan. Net zoals we nu niet voor kunnen stellen dat ons land over een tijdje niet meer dat land zal zijn met z'n democratietje, koningshuisje, minister presidentje, en  poldermodelletje tot in de eeuwigheid, amen.
 De Romeinen zouden zich geen voorstelling hebben kunnen maken hoe eeuwen later dagjesmensen met hun Samsung A 53 of anderszins foto's  zouden komen maken van hun bouwwerk. Maar het zou ze wel trots maken denk ik, als ze het zouden kunnen zien. 
Het idee dat  later wezens van een andere planeet een 3D-print op schaal nabouwen van de stormvloedkering op hun eigen planeet zou ons  ook met trots vervullen. 
Mocht die er over 20 eeuwen nog staan dan. 

Wat zou er van onze huidige werken na 20 eeuwen nog over zijn? zo vraag je je dan af.
Kernafval blijft  240.00 jaar actief. trouwens. 
Sideline, maar ik zeg het maar even.



Geen opmerkingen: