Er op uit 3, Tudela

Tudela,
Een noord spaanse  stad. Met gonzende pleinen en luid geroezemoes op her en der verspreide terrasjes. Er klinkt geen muziek uit de restaurants en de cafeetjes. Het zijn stemmen door elkaar die je hoort. Een zwerm mensen is neergestreken.  Doen zich tegoed aan vocht met een varieteit aan kleuren en uit verschilende vormen glazen. Het is vier uur 'smiddags. Om 5 uur is er aan de situatie niet veel veranderd. Zich voortsnellende obers met afgeladen dienbladen lopen rond om ieder te voorzien van volgend vocht. 

Om 6 uur idem dito. 

Kinderen spelen op het plein en op het podium van de muziektent centraal op Plaza de Mercado. Ze lachen, rennen , hebben hun onderonsjes en hun ruzies. 

Ouderen sjokken voorbij aan de arm van hun dochter. Ouderen die er niet proberen jonger uit te zien dan ze zijn. Of ze het niet belangrijk vinden of het hun aan middelen ontbreekt durf ik niet te zeggen. Maar de bejaarden hier op straat zijn niet de ouderen die ik in mijn Nederlandse gemeente zie.

Het is 7 uur. Om me heen is men niet uitgepraat op de terrasjes. Er zijn enkele tafeltjes waaraan de mensen die er zaten zijn vervangen door anderen. Het geroezemoes houdt aan. Soms lijkt het te weergalmen tegen de koloniaal-ogende gebouwen die het plein omringen

Om 8 uur begin ik me werkelijk te verbazen over al die tafeltjes waar steeds maar weer drank geserveerd wordt. Er wordt niet gegeten! Er wordt gedronken. Drankjes met alcoholica, met name. Het gegons wordt daardoor niet luider, wat je misschien zou verwachten. Mensen onder invloed van alcohol laten zich immers vaak luider horen. Hier niet. 

Om negen uur zie ik de eerste menukaarten uitgereikt worden. De hongerigste Spanjaarden zijn dan toe aan hun 'Cena' Hun avondmaaltijd. Tegen tienen volgt langzaam de rest. 

Het is laat als de mensen zich huiswaarts begeven en het personeel vermoeid de tafels schikt voor de volgende dag. Door smalle middeleeuws aandoende steegjes waar aan een muur lantaarns hangen die de ongelijke straatstenen feëriek verlichten gaan we naar ons onderkomen, 

Moe val ik snel in slaap. Met de gedachte: Fijn om in Tudela, in Spanje te kunnen zijn. Om zoveel andere dingen te zien, en andere sferen te proeven.