Virusremmers anders

 .. en hij besloot de lezing over sexuele verlangens met :
"Al met al zou ik me zonder mijn piemel behoorlijk vervelen en flink onhand zijn!", Het was een persoonlijke  bekentenis die onder het merendeel van de mannelijke toehoorders de hoofden licht instemmend deed knikken, en waarderend klonk daarna applaus. 

Dat had hij er goed vanafgebracht. Een snelle teug uit zijn zakflacon. Helaas was er te weinig ruimte om toehoorders de kans te geven nog van gedachten te wisselen en een pijpje te roken want het was tijd om bij Herman te gaan kijken. Die lag opgebaard te wezen in het rouwcentrum op een steenworp afstand en er was een bezichtiging gaande. 

Er was voor gekozen Herman zijn kenmerkende outfit aan te trekken. Het geruite flanellen overhemd, en daaronder een zwart t-shirt. 

Een vredige uitdrukking lag op het gelaat. Krullen op het voorhoofd. 

Naar de kersverse weduwe werden woorden gesproken als: Hij ligt er mooi bij.

'Zo mooi heeft hij er nog nooit bijgelegen', zei ze dan. 'En dan juist NU de oven in, het is zo oneerlijk'.

De pandemie had heel wat teweegebracht. De consternatie was groot geweest toen uiteindelijk bleek dat het virus geen vat kreeg op mensen met enig percentage alcohol in het bloed. Dat balletje kwam aan het rollen toen bleek dat vooral orthodox moslims en andere niet-drinkers slachtoffer werden. De overheid schoot laagbetaalden te hulp met flesjes Beerenburg en pleegzuster bloedwijn. Maar dat kwam helaas voor Herman te laat.

De wereld zou er in de nabije toekomst beter uit kunnen komen te zien. De geslonken wereldbevolking leek een kentering te kunnen gaan betekenen in het onverbeterlijk verder onleefbaar maken door de mens van de leefomgeving. Het milieu zelf had zich verweerd. zo zei men

Jammer dat er zoveel Russen aan de wodka zaten, schamperde een enkeling die het niet zo met dat volk op had. Ja, die mensen heb je ook

Ook pijprokers leken een moeilijker prooi voor het zeer besmettelijke virus, en zo deed de pijprokende leraar opnieuw zijn intrede in het onderwijs. Maar ook in het straatbeeld zag men veel pijprokers. 

Ze zochten elkaar op in zonsopganggroepen. Elke dag moest gevierd worden.

Niet gedacht dat ik dat allemaal nog mee zou maken. Maar het had wel wat