woensdag 16 maart 2022

Antropomorfisme

Loekie is alweer een tijdje terug op het scherm. Dat is de zo koddig gevonden leeuwtjespop waarvan hele volksgroepen hebben gebedeld of ie alsjeblieft weer tussen de reclames door mocht figureren en 'asjemenou' mag zeggen. 
-Kinderen die dat gevraagd hebben? 
Nee hoor. Volwassenen wilden de leeuw na 17 jaar afwezigheid weer terug.  Kinderen konden niet eens weten wat Loekie was, tenzij de ouders oude opnamen hadden bewaard, en hun kroost er op de bank bij hadden geroepen: kóm es kijken hoe leuk!. 
Afin, de wens is ingewilligd en in gedachten zie ik de petitie-ondertekenaars van "Loekie terug" gniffelend de reclameblokken bekijken in een film die voor de rest wordt doorgespoeld.
Sideline: ik bedenkt net dat als je op het Rode Plein in Moskou met een bord gaat staan waarop staat : 'Loekie terug!!!' je waarschijnlijk onmiddelijk overmeesterd wordt door de ordehandhaving en 15 jaar gevangenis tegemoet kan zien . In dit geval wel e-nigs-zins te begrijpen 
In tegenstelling tot radioreclame's die mijn persoonlijke grens van stupide verdraagzaamheid nu gevaarlijk dicht beginnen te benaderen kan ik me voorstellen dat mensen bewondering kunnen hebben hoe knap tv commercials in elkaar kunnen zitten. Maar ik denk niet dat de mensen van het actie-commitee 'Loekie moet terug'daar bijster veel oog voor hebben. Die wachten eerder op de reclames, schat ik zo in, waarin pratende dieren figureren , net als hamsters bijvoorbeeld .die dan roepen : 'Hamsterûûû' Hoe succesvol was die reclame niet!!
Zou SUN ook zo'n succes hebben gehad met zijn pratende vaatwasmachine en daarin ook kletsende kommen, borden schalen en pannen? Er is in ieder geval voor deze vorm van reclame gekozen door mensen waarvan je mag verwachten dat ze er zicht op hebben. Vaatwastabletten zijn toch geen producten waarin je kinderen moet zien over te halen om ze aan te schaffen. Ze zijn ge-ent op volwassenen
Maar het houdt niet op als je naar commercials kijkt. Pratende gehaktballen, kaasblokjes in optocht,  Giechelend fruit.  
Dat gaat ver hoor. Een achtergelaten winkelwagentje kan zelfs mensen naar de kleenex doen grijpen. Of de oude lamp die bij het oud vuil wordt gezet . 
Mensen smullen ervan. Volwassenen. Een muisje die een hart op een beslagen ruit tekent...tranen biggelen over de wangen. vertederd wordt ernaar gekeken.
Mensen zullen altijd wel ergens kinderen blijven denk ik. Misschien is dat gewoon lief. Ik neem ze niets kalijk. Noem ze niet infantiel. Nee 

Maar soms denk ik het wèl even. 
  


Geen opmerkingen: