Valentijn

Valentijn keek uit het raam en zag dat het begon te sneeuwen.  Daar kon hij niet goed tegen. Valentijn had een hekel aan sneeuw. Vooral aan kou.

En vanuit zijn toch al zorgwekkende gemoedstoestand ( Valentijn zat nog in zijn herfst-depressie) besloot hij er maar meteen impulsief  een eind aan te maken. Hij had het eigenlijk wel gezien ook, met het leven. Allemaal gedoe.

Wil je eten, dan moet je poepen en dan heb je weer wc-papier nodig, en dat is het met alles!!  Tegenover dingen die plezant zouden kunnen zijn, staat eeuwig een boel werk en gedoe.

En veel wachten ... En dan opeens weer jakkeren.

Genoeg! Hij zou zich gaan verhangen. Veel mensen zou hij er niet verdriet mee doen.  Ja, misschien zou zijn zus een half jaartje schreien. Maar dan zal ze hem spoedig daarna  vergeten.

Hij speurde zo eens met zijn ogen door zijn woning. Faciliteiten om zich te verhangen waren niet inbegrepen geweest. Wat moest hij doen? Zelf gaan boren en een schommelhaak in het plafond zetten?

Nâh, dan moest hij een boor gaan lenen bij de buurman en die zou dan gaan vragen ‘Schilderijtje ophangen?’en dan zou hij moeten antwoorden: ‘Neen…mijzelf.”
Mensen met een zolder met van die dwarsbalken...die kenden deze problemen niet.
Maar Valentijn was niet voor één gat te vangen.  De woning bood wel andere mogelijkheden tot eenvoudige zelfdoding. Valentijn  kon absoluut geen waardering opbrengen voor mensen die het maar niet  lukte om er een eind aan te maken  en maar jaren bleven rondmauwen en sukkelen met 'niemand wil me helpen en kijk mij nou..' Er zijn ALTIJD wel mogelijkheden om er een eind aan te maken hoor, als je ECHT wilt. Hier!Wat is er nou bijvoorbeeld niet MAKKELIJKER dan jezelf te elektrocuteren in bad? Je ligt in bad en sodemietert er wat apparatuur in die op het lichtnet staat aangesloten, en hup, 'nach die andere seite', zoals de Duitsers dat zo fraai verwoorden..

Het is zo makkelijk! Met stroom kun je ZO veel doen!!

En ben je creatief niet zo sterk? Neem dan eens een kijkje op http://zelfmoord.goedbegin.nl/.  Valentijn surfte er even naar toe voor andere ideeën. Elektrocuteren, las hij,stond niet eens in de top 10 van meest gebruikte manieren om er een eind aan te maken. Op 1 staan de chemicaliën.Op 2 : Ergens vanaf springen, en op 3: polsen doorsnijden.

Bah....het beeld van doorgesneden polsen stond hem niet aan.

Valentijn keek uit het raam. Witte vlokjes dwarrelden naar beneden. Er stond iemand op zijn tuinpad . Het was een postbezorger, met enveloppen in zijn hand.  En zoals je kon verwachten gooide hij ze door de brievenbus naar binnen.  Drie enveloppen waren het. Drie witte. 1 Grote enveloppe en twee kleintjes. ‘Dhr.. Schoepen’ Dat was hij.

1 envelop kwam van het bedrijf waar hij gesolliciteerd had, in 1 envelop zat het bericht dat hij met de loterij een bedrag van 2 en een half miljoen euro had gewonnen ( het zal wel!...), en de  derde was een bedelbrief. Vrouwen in Zambia.

Hij had het wel verwacht: hij was niet aangenomen bij het bedrijf. Te weinig ervaring; niet de juiste opleiding.. Altijd hetzelfde...

Valentijn liep opmerkelijk fief naar boven de trap op. Dat zou je niet verwachten van een aspirant zelfmoordenaar. In de badkamer draaide hij de badkraan open.  Hij voelde opluchting. Hij had een beslissing genomen. Dat was het waarschijnlijk. Hij voelde zowaar energie. Een energie, die je positief zou kunnen noemen: Dat hij  binnenkort NIETS meer met alles te maken had!

( wordt vervolgd)