woensdag 6 januari 2016

De laatste X-factor

‘zegt U Petrus? Wat ik gedaan heb met m’n tijd?

Nou, gewoon.  Beetje leven hè?  Huisje boompje beestje, vakantietje.
Vrouw, kinderen genieten. Beetje werken, lekker eten. Drinken. TV gekeken, achter de computer gezeten. Klussen uitgesteld.
Verder veel in het huishouden enzo. Hoezo?

…ja…ook wel gedaan…God  geëerd.  Niet zo heel erg direct misschien, maar altijd wel respect gehad voor Zijn schepping hoor. Zeker, ja!. Genóten hebben we.  Van Zijn schepping.  Mooie natuurwandelingen, dat we tegen elkaar zeiden: wat is het hier schitterend! Geen wikkeltje, geen papiertje gooiden we op de grond. Uit respect! En Petrus, ik kan je niet vertellen hoe ik van het licht heb genoten. Jakobsladders langs zilveromrande wolken. De zilveren schitteringen op golvend zeewater. Ja, dan dacht ik ook wel: Tjeesz!! Die God!  Verzin het maar eens!  Op vakanties gingen we ook vaak kerken bekijken trouwens, nu je het toch over God hebt. Ál die basiliquen die wij ingegaan zijn!!!

Bidden en danken? Ja….zijn die niet aangekomen dan? Hoe vaak ik wel niet gedankt heb dat ik in Nederland woonde, met zijn betweterige zeurende verwende bevolking, je wilt het niet wéten!  Want stel je voor dat je in Syrie zou wonen, of in Libie. Of tussen de Tutsi’s.  Nee, daar ben ik echt heel heel erg dankbaar voor geweest al die tijd. Ik dank dan niet zo hardop, maar God kent me toch!  Die weet dat wel! Die kijkt Almachtig in mijn hoofd en ziet al mijn goede gedachte’s toch? Misschien heeft hij ze er zelf wel ingelegd.

En ik heb naar mensen geluisterd, en ik heb ze laten lachen! Blij gemaakt Petrus!

En er waren van die vrijpartijen Petrus.  Vrijpartijen die met kop en schouders boven de rest uitstaken. Weet je wel? Nee dat weet je niet natuurlijk . Waarvan er zeker op gevorderde leeftijd  niet véél zijn. Enkele per jaar. Als je mazzel hebt!  Dat je bezweet en he-le-maal bevredigd  na de daad op de kussens neervalt in een opperste staat van liefde en geluk…hoor je wat ik zeg Petrus? In opperste staat van liefde en geluk? En dat omschreven we dan naar elkaar toe als : Goddelijk!!
Goddelijk besef is er wel dus
Ook als ik een sappige sinaasappel at bijvoorbeeld. Dan zei ik tegen de kinderen:  Kijk kinderen, die sinaasappel is voor mij het bewijs dat God bestaat.  Zulk sappig fruit aan een boom. Je kunt het zo plukken. Wie verzint dat? Met die sappen en vezels er in, die zo goed voor je zijn? Dat dat zo kan groeien, dat ALLES zo kan groeien bloeien en bestaan en doorgaan.  Het is toch eigenlijk een wonder? De geboorte van alle schepselen? Mensen zeggen het ook vaak bij de geboorte van een baby'tje: het is een wonder!!!

Maar, ben ik nu dóór Petrus? Doe je nu open of niet? Ja toch? Ik heb ook voor gehandicapten gewerkt Petrus. Lichamelijk gehandicapten. Geestelijk gehandicapten. Autisten. Voor  m’n naasten ook gezorgd toch? Ok, was niet altijd even attent...ik erken tekortkomingen! Natuuuurlijk....

Ik heb toch ook wel gedeeld Petrus? Rondjes in de kroeg vroeger. Ik heb toch ook wel es wat gegeven? Al die girootjes voor goede doelen…?  Ik heb toch geprobeerd een beetje naar de 10 geboden van Moos te leven?

Ja, ik kan niet ALLES natuurlijk. Ben geen robot 


Hee, Peet? Dat begrijp je toch? Doe nou open joh…

Geen opmerkingen: