Nog geen
vier maanden oud was mijn kleine Sony Handycam toen ik met hem terug was bij
zijn dealer.
Het was als
de dag van gisteren dat de verkoper in zijn toen nog vrolijk ogende fel geelgroene
bedrijfshemd mij een hand gaf toen wij de zaak verlieten, en me veel plezier met mijn aankoop wenste.
Nu waren we
terug want Sony gaf geen beeld meer wanneer ik een opname wilde maken.
Weet je nog kleine Sony, dat pappa het hemd zo blij maakte
omdat hij je met het drukken op je ‘reset’knop weer aan de gang kreeg?
Dat was
vorige week.
En nu waren
we er wéér terug. Want toen een paar
dagen later opnieuw je beeldje haperde veranderde er niets, toen pappa op je ‘reset’ knopje drukte .
Nee, en nu heb ik je moeten afstaan. Je wordt opgestuurd.
Binnen drie weken wordt je onderzocht en ik hoop ik dat ik je dan weer in de
oude staat terug zal krijgen.
Anders wil
ik een nieuwe. Ja sorry..je bent maar een apparaat..
En papa had
nòg een apparaat in te leveren hè?
Want hij had
nog geen week geleden die ‘Video 2 PC converter’ gekocht, weet je nog? Ook bij de geelgroenhemden. Ja! pappa zat er
behalve jou met NOG iemand he? Dat was dat ding! Die deed het ook niet. Pappa was,
weet je nog , uuuuuren bezig geweest. Hij wilde die oude opnamen van zijn toen nog kleine kinderen op de harde
schijf zetten. Zo van de VHS banden van
de video, op de computer..
Zodat ze bewaard
konden blijven hè?
Maar de
computer had een hatelijk pop-upje. Elke keer als pappa inplugde weet je nog?
“Windows herkent het USB apparaat niet ’communiceerde het telkens.
Weet je nog
dat pappa zo aan het vloeken ging?
Dat was niet
zo mooi hè?
Gelukkig
kreeg ik geld terug, met de mededeling dat ik niet de enige was die met het
apparaat terugkwam.
Wat zei die
meneer in dat eigenlijk toch wel misselijkmakend groengeel ook al weer toen
pappa zei dat je van een Sony camera toch niet zou verwachten dat er al zo snel
haperingen aan waren?
Hij zei:
‘…Ja, soms weet je het toch ook allemaal niet hè?’
Low Pricing,
High Service.
En zo heb ik
je achtergelaten. Buiten zag ik dat ik voor dat kwartiertje natuurlijk even een
bonnetje had moeten kopen om te parkeren. Er zat een briefje onder mijn
ruitenwisser van de parkeerpoltie.
*
Maar hee!! Thuis
had ik misschien nóg wel een systeempje liggen waarmee ik videobanden kon digitaliseren,
bedacht ik me… ooit had ik bij de Aldi es wat gekocht…
*
Soms berg ik
de dingen ZO goed op, dat ik ze zelf niet meer terug kan vinden. Zo ook ‘dat
systeempje’. De logica die ik gevolgd heb bij het opbergen van dat ding ben ik
vergeten, maar komt me nu in ieder geval niet logisch meer voor. En God, wat hebben we veel laatjes en mandjes
in huis.
Goed dat ik
zo rustig bleef hè?
Dat kwam
omdat ik voorbereid was. Mijn reset knop had gebruikt! In mijn hoofd had ik bedacht ‘Uiteindelijk zal ik na
lang zoeken dat systeempje vinden, ik zal de software installeren, en dan zou
ik mijn videobanden alsnog kunnen digitaliseren, maar reken vooral nergens op”
Nou Sonietje,
zo is het gegaan..het is goed dat ik nergens op gerekend heb.
Nou, ik wacht op een bericht van de groengele
dealer, en dan zie ik je misschien weer.
Groet,
je pappa, of beter, je gebruiker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten