‘Oh nee hè’, klonk zijn dochter die ochtend verdrietig: ‘Hij is
weg…..’
Dikzak, de dwerghamster zat niet meer in zijn bak.
Het ondernemende diertje had zich over de rand van de bak
weten te werken via het hamsterhuisje dat in de bak stond.
Ongerust keek ze rond in de woonkamer. Het beestje zal
waarschijnlijk van grote hoogte ( 1
meter 20 is heel hoog voor een dwerghamster) gevallen zijn. Zou het nog leven?
Ze speurden met een zaklantaarn onder kasten stoelen en
banken.
Nix….
’Naahouw!’ klonk het 14 jarige meisje ongerust en zeurderig. Maar ze kon niet
langer zoeken. Ze moest met haar roze fiets naar school.
Gert zette een bakje voer neer op de grond, een stukje
brood, en een zacht dekentje. Hamsters vinden het lekker om in iets zachts weg
te kunnen kruipen, wist Gert.
Daarna naar de supermarkt.
Toen hij met een afgeladen winkelkarretje stond te wachten
bij een kassa kreeg ie een berichtje van
haar. ‘Al gevonden?’
Thuis borg hij de boodschappen op, toen hij ervoer hoe een combinatie
van te weinig slaap en te veel witte
wijn van de vorige avond zijn energiepeil omlaag sabelde.
Hamsters zijn knaagdieren, en dat was precies het geluid dat hij plots hoorde:
knagen. Onder de bank zat het diertje in het stof te bijten. Gert zag het
zitten. Gelukkig, Dikzak was niet dood. Hij sloot de deur naar de gang, zodat
het diertje niet de kamer uit zou kunnen, en SMS-te naar de verzorgster:
‘Gevonden’
Maar dat bleek voorbarig.
Want toen Gert wederom onder de bank keek met de bedoeling
het te lokken zag hij het diertje niet meer, maar Gert dacht, die komt wel weer
op de proppen. Gewoon, geen muziek aan doen! Als het stil is in huis, zou hij
hem zo wel weer horen knagen of tippelen.
Zelf ging hij op de bank liggen. Zijn tekort aan slaap compenseren, even
toegeven aan de wens van zijn lichaam..
De hamster liet zich echter niet meer horen.
Maar vader lag niet lekker: ‘ Het is toch veel te koud op
die kale vloer?’ dacht hij : ‘ Ik moet hem gaan zoeken, anders gaat ie straks
alsnog dood, en dan heb ik mijn dochter blij gemaakt met een dode mus voor niets met mijn SMSje!!
De speurtocht leverde succes op. Staand op een trapje, om van boven af achter
een kast naar beneden te kunnen kijken, zag
Gert in het licht van de
zaklantaarn in een uiterst hoekje de hamster zitten. Bang leek ie.
Om bij Dikzak te komen, moesten enkele kasten verschoven
worden, analyseerde Gert de situatie. Er
moesten elektriciteitssnoeren ontkoppelt worden, en er dienden zaken uit de kasten worden
verwijderd om het verschuiven van de meubels mogelijk te maken.
Goed, aan de slag!
Goed, aan de slag!
Daar ging wat verkeerd! Bij een verkeerde schuifbeweging
vielen er mappen op te grond, en boeken, en nog wat klein grut. Gert vloekte.
Kasten verschuiven is nooit goed voor kasten. Zeker niet
voor IKEA kasten, en om dat soort
type ging het hier.
5 minuten later zien wij het volgende: Tussen planken,
hardboard, een trapje, dvd’s, mappen, een omgevallen lamp, een voer- en een
drinkbakje, een dekentje, een printer, en
allerlei rommel zien we Gert, met z’n knieën op vuil laminaat, en op z’n hand een klein
doodsbang dwerghamstertje.
Hij voelde zich een redder, en zijn vermoeidheid verdween
even snel als het gekomen was. De overwinnaars- SMS ging de deur uit naar zijn
dochter die hem thuis dolgelukkig zou huggen en zeggen dat hij toch de
allerbeste vader van de wereld was.
Dag welbesteed!
1 opmerking:
Een heel ontroerend, maar ook vermakelijk verhaal. Dikzak, en vriendjes binnenkort bij mij te logeren, OEI!
Een reactie posten