Ik wou dat ik wat forser gebouwd was, zo iemand waar je een beetje tegenop kon kijken. Iemand met natuurlijk gezag. BAM! Een man!
Een sterke en evenwichtige man, met een prachtige kop. Een man waar geen speld tussen harmonie van lichaam en geest te krijgen valt. Met allerlei talenten. Spitsvondig, geestig.
Zo een man die alles in zijn vorige levens al gedaan heeft, en al die vorige talenten nog even makkelijk kan terughalen. In mijn vrije tijd doe ik aan Kunst. Ik kan zingen en stijldansen en in het Frans en Maleisisch tegen mooie vrouwen praten.
En die ogen van die vrouwen, die je dan ziet wegzinken en hunkeren, en verlangen.
Zo een man zou ik willen zijn. Charismatisch! Ik hoef niet buitengewoon veel te bezitten want ik ben toch al.
*
Voor iemand als mij, die zo iemand wil zijn , ligt een tunnel zonder licht aan het eind. Het heeft geen zin me daarin te begeven. Ik zal het doel niet halen.
Mensen noemen het levenslessen:
Je moet het doen met wat je hebt.
En daarmee tevreden zijn.
Zelfacceptatie.
Kijk, díe tunnel, die kan ik nog wel in. Daar brand wel iets van een lichtje. Hoewel het flakkert in de wind
Geen opmerkingen:
Een reactie posten