doe nog maar een schepje

En God liet het Wederom Morgen Worden….een vrijwel Onbewolkte Morgen werd het. De Zon zou de dauw snel doen verdampen. Het Licht zou de Wereld kleuren. Vogels zouden ontwaken en zich laten horen. Een klein zuchtje Wind zou er staan. Zachtjes zou dat het water doen rimpelen. Bloemen zouden zich ontvouwen.
Het Wonder der Schepping herhaalt zich elke dag Opnieuw.

‘Kom je er uit?’

-“Joh Rot op Idioot, weet je niet hoe laat het is?!”
-“Ben je wel goed bij je hoofd, opa”
-“Ik lig nog zo lekker, ik slaap uit’
-“AAAAAh…het was zo laat gisteravond….’
-“FUCK OP”

Weten mensen wel wat ze missen, weten mensen wel wie ze zijn?
Die arrogantie altijd. Altijd maar denken dat, omdat zij toevallig de Laatste schepping zijn, ook meteen de Beste zouden zijn…Dat de rest van de schepping gewoon was, en ZIJ bijzonder! Met hun stinkende oksels tussen de klamme lappen.

Neen, met de Mens zag Hij dat het Niet Goed Was. Hij hield niet voor niks op met Scheppen...Na de mensch zag hij dat het goed fout was. Een scheppinkje teveel wellicht. De mens kent een te groot aantal uitwassen. Die zich uiten in disrespect, geen manieren. Altijd meer nemen dan nodig.

Met rede begaafd, maar ondertussen geen idéé….waar het allemaal over gaat.

‘Aspirant Zoutpilaren’ meer kon hij er Niet van maken.