De noordpool is aan het smelten.
Dat horen we nu al minstens 20 jaar, in alle mogelijke varianten.
Greenpeace, andere milieu-organisaties en deskundigen hiefen jarenlang een gaandeweg met spalken ondersteunde waarschuwende wijsvinger. En Arie Bombarie in de persoon van Al Gore deed 16 jaar later alsof HIJ het was, de visionair van rampspoed en ellende. Hij wist het pakkend te presenteren. Met in elkaar overvloeiende dia’s zagen we Nederland en andere landen kopje onder gaan.
Voer voor angsthazen.
Het verbaast mij echter, dat ik niemand hoor over de voordelen van de smeltende ijsklomp die de Noordpool heet.
Ik denk tegen alle berichten in namelijk dat het goed is dat het eindelijk gebeurd, zo geleidelijk aan.
Wat heb je immers aan een onherbergzaan land, vol van ijs?
Ik wil er niet wonen hoor!
En als de temperaturen er wat aangenamer worden:Wie weet. Als dat ijs weg is?
De ijsberen die gewoon zijn op het ijs te jagen, verleggen hun terrein naar het land. Dat gaat, natuurlijk ook. Dat heet evolutie. Dat de mens die evolutie versneld is misschien waar. Daartoe is de mens wellicht op aarde. ‘Humans as part of the system’
Dat we in Nederland wateroverlast krijgen. M’och, ik geloof daar niet zo in. We zullen wellicht de voeten niet geheel droog kunnen houden, maar dan schuiven we een plekkie op, zolang.
Ik lees: “Zet 11 miljoen kubieke kilometer meter ijs af tegen 500 miljoen kubieke kilometer zeewater...
Dan zou de zeespiegel met ongeveer 1/50 stijgen.
Met een gemiddelde diepte in de Noordzee van 30 meter komen we uit op ; 60 centimeter...
Dan moet wel AL het ijs op aarde gesmolten zijn...” en dit schijnt te kloppen
Het gevaar is volgens mij niet het smeltende water op de Polen. Het gevaar dat veel groter is, is: Wie gaat de Noordpool claimen? Van wie is de Noordpool eigelijk?
Van wie zijn de energievooraden die er bij kubieke tonnen te vinden zijn? Wie mag er op de vis visen?
Rusland heeft onder de zeespiegel al een vlag geplaatst, waarmee duidelijk wordt gemaakt hoe zíj er over denken
Ik lees o.a (voor de geïnteresseerden): “Onlangs liet de Canadese premier Stephen Harper op oorlogszuchtige toon zijn claims op de poolschat gelden. Tegelijk maakte hij geld vrij voor acht militaire patrouilleschepen, die in staat zijn om door een meter dik ijs te ploegen. Daarmee wil Harper ’zijn’ Noordwestelijke Doorvaart verdedigen.
Er zijn meer twistpunten in de Arctische regio. Hans Eiland bijvoorbeeld, drie strekkende kilometers rots, in 1870 door Groenlander Hans Hendriksen ontdekt, biedt straks scholen aan vis en, wellicht, tonnen olie. Maar van wie is het? Van ons, zeggen de Denen: het was een Groenlander die het vond. Nee hoor, het was een Brits schip dat het eerst aanmeerde, zeggen de Canadezen, en bovendien is het eiland jachtgebied van de Inuit die op het naburige Canadese Ellesmere Eiland wonen. Zowel Denemarken als Canada hesen hun vlag op Hans Eiland.
Er is de Beringzee, tussen Alaska en Siberië, waar de Verenigde Staten en Rusland over ruziën. Weliswaar is er in 1990 een overeenkomst gesloten waarbij beide landen een deel toekomt, maar Rusland wil 50.000 vierkante kilometer meer om er straks te kunnen vissen naar heilbot, zalm, krab en Alaska pollak. Rusland is ook in conflict met Noorwegen, ditmaal over de grenzen in de Barentszzee. Hier gaat het vooral om aardgas. Bezorgd gadegeslagen door milieu-organisaties ontgint het Noorse Statoil er al gasvelden. Ruslands Gazprom is bezig in het gigantische Sjtokman-veld, ook in de Barentszzee.
Er is het dispuut om de Noordwestelijke passage via Canada, twistappel van de VS en de Canadezen. Nu is het al mogelijk om er ’s zomers door te varen, en door de klimaatverandering zal dat alleen maar vaker zijn. De passage biedt dan een aantrekkelijk alternatief voor het Panama-Kanaal. Er is ook onmin, dit keer tussen de VS en Rusland, over een andere route: de Noordoostelijke Doorvaart, van de Barentszzee langs Siberië naar de Bering Zee.
Tegelijk maken ook Zweden, Finland en IJsland aanspraak op gebieden boven de Poolcirkel. Niemand weet, van wie de Noordpool eigenlijk is.
Dat komt ervan, als er nooit duidelijke grenzen zijn afgesproken. Met de 560 kilometer vanaf de kust, waar elk aan zee grenzend land recht op heeft, komt men er niet uit. Landen proberen letterlijk deze internationale bepaling te ontduiken: Denemarken beweert dat Groenland met de Noordpool verbonden is via een onderwaterrif. Niet waar, het rif is door een Rus – Michail Lomonosov – ontdekt, heet dus het Lomonosov Rif en is van ons, zegt Rusland.
Milieu-organisaties en biologen weten er wel wat op: maak van grote delen van de Noordpool beschermd natuurgebied en verbied in die zones het boren naar hulpbronnen. Daarmee worden zowel de flora en fauna als de oorspronkelijke bewoners, de Inuit, geholpen. Want die ontdekkingsreizigers waren natuurlijk niet de eersten op de Noordpool.
’Soevereiniteit gaat over meer dan nationalisme’
De grond is van hem, die er goed voor zorgt, zo luidt een oude Indiaanse wijsheid. Zo redeneren ook Canadese wetenschappers als de jurist Michael Byers van de Universiteit van British Colombia. Hij hamert in zijn publicaties en lezingen op het belang van de Canadese claim op de Noordwestelijke Doorvaart. Soevereiniteit over de Noordwestelijke Doorvaart gaat over veel meer dan nationalisme, aldus Byers: het gaat over de bescherming van mensen en het milieu. Was de passage van Canada, dan kon het land veel beter opkomen voor de belangen van de inuit en de natuur. Hij wijst de redenering van de Verenigde Staten af, die zeggen dat de passage neutraal gebied is en moet blijven. Om dat standpunt kracht bij te zetten stuurden de VS in 1985 een ijsbreker door de Doorvaart, tot woede van de Canadezen. Als het ijs smelt blijft het niet bij een enkele ijsbreker, vrezen zij. Dan komen er olietankers langs, die met de Canadese wet in de hand op veiligheid gecontroleerd kunnen worden. Blijft de Doorvaart internationaal gebied, dan kunnen de gevolgen voor het milieu rampzalig zijn. Jurist Byers wijst in een recente lezing ook op andere gevaren: die van smokkel van drugs, wapens, en zelfs terroristen. Dat, denkt hij, is een argument waar de VS naar zullen luisteren. Nieuw: middagnieuwsbrief. Klik hier om u aan te melden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten