Snèl weer.
Het wordt steeds sneller achter elkaar Kerstmis.
De blauwsparretjes krijgen amper de tijd om te groeien of daar staat de man met
En dan gáán we weer met kou en Vastenavond Pasen verjaardagen .
En lente!!
De lente.
Dat vind IK nou het mooiste feest van het jaar. Het feest van het prille leven. Het lichtgroen dat zich door dorre roestbruine bladeren voorzichtig laat zien. Het ontwakende zonlicht dat het eerste leven begeleidt in het opgroeien. De merels die in de tuin nestmateriaal zoeken en omzichtig om zich heen kijken voor ze naar hun gevonden locatie vliegen. De katten die likkebaardend staan te wachten tot de eerste jonkies uitvliegen. De tuindeuren die we weer open kunnen schuiven en we open kunnen laten staan. De kussentjes die weer op de tuinstoelen gelegd kunnen worden. De eerste zonnewarmte die liefkozend als een verlegen minnares over je gezicht strijkt.
De bermen langs de wegen die zich kleuren. De bomen in bloesem. De hele natuur die feest viert. En langzaam aan doe je dan weer je sjaal af, je jas, je trui.
Dan ben ik blij dat ik het weer mag meemaken.
Dan zeg ik : ik ben blij dat ik het weer MAG meemaken zeg ik dan ja.
Van wie dat dan mag, ik heb geen idee, maar dat heb ik dan. Dan ben ik dankbaar. Dankbaar dat ik leef.
Maar met Kerst?.....
Ik heb niets met Kerstmarkten. Glühwijn vind ik net zo smakelijk als het klinkt. Als koukleum heb ik niets met de temperaturen rondom Kerst. Lange winteravonden zijn het niet.
Kerstliedjes maken me kriegelig.
De glitter en de overdaad maken me misselijk.
Maar goed.
Natuurlijk maak ik er wel wat van. Ik ga niet zitten kniezen!
Maar MIJN boom:
is deze
Geen opmerkingen:
Een reactie posten