Ze hebben vast niet helemaal echt bestaan.
HET grote manco van instellingen en bedrijven is immers dat de geluiden van de werkvloer niet serieus genomen worden. De expertise van de werkvloer is de expertise van het klootjesvolk en wie wil daar naar luisteren?
Nee, laat het denken maar aan de mensen over die er voor gestudeerd hebben. Die kunnen beslissen, ook al hebben ze er geen notie van hoe een werkvloer er nu precies uitziet.
Ik ga niet cynisch doen. Ik ga niet negatief doen. Amen
Ik weet nog:
Begin jaren 70. Dan kon je bellen naar je werk dat je later kwam. En dat je dan bedankt werd dat je zo netjes was om dit door te geven.
Er werd niet eens om een reden gevraagd.
Vaak werd die ongevraagd gegeven. 'Sorry, verslapen' en dat werd dan meestal ogenblikkelijk weggewuifd: 'Kan gebeuren...toch?...oké...doe het rustig aan. We redden het hier nog wel. Tot zo hè?'
'Mijn vriendin is echt zo verlangend nu, en ik ook. Ik zit met een erectie, en...'\
-'Nee joh, ik begrijp het! Je kunt moeilijk de hele dag met een erectie op je werk rondlopen. Dat zou maar ongemakkelijk zijn. Nee joh. Doe er maar wat mee, en geniet ervan. Maar probeer de volgende keer wat meer rekening te houden met de tijd hè? Goed? Maar voor nu veel plezier. We redden het hier nog wel. Tot zo'
en dan kon je als werknemer nog tegen je vriendin in bed zeggen: '...begint ie te zeiken over tijd!! Dat je op tijd moet letten!! Alsof al je hormonale gevoelens geprogrammeerd zijn! Eikel. In plaats dat ie gewoon blij is dat ik even bel!!??'
Ja, dat waren tijden. Daar kun je nu alleen nog maar van dromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten