winkelwagentjes

Winkelwagentjes, hoe lang bestaan ze al?
Wel, al een tijdje. Ze bestaan al sinds 1937. Het artikel is - hoe kan het anders- uit Amerika komen overwaaien. Eerst was er slechts het winkelMANDJE . Zie de mensen sjouwen met hun zware mandjes.
Het idee achter de nieuwe vinding was simpel: Hoe kunnen de mensen meer kopen dan ze kunnen dragen? Eigenlijk een behoorlijk Rechts ding, een winkelwagentje.

Het is ingevoerd en het viel niet meteen in de smaak bij iedereen. Vooral mannen hadden moeite om hun machismo hoog te houden achter het karretje.
In 1946 werd er door ene Watson octrooi aangevraagd voor het type winkelwagen dat nu nagenoeg onveranderd in onze supermarkten gebruikt wordt. Het type dat je in elkaar kunt schuiven. Ze zouden pas later in Nederland geïntroduceerd worden.
Nu volgt hetgeen waar ik het eigenlijk over wilde hebben.
Wat ik zelf nog heb meegemaakt.
En dat me verbaasde over winkelwagentjes:
Er was nemelijk een probleem met winkelwagentjes. Want mensen leegden hun boodschappenkarren ( veelal verdween de inhoud in de kofferruimte van de auto) en lieten ze leeg en onbeheerd achter!  Ze brachten de karretjes niet terug! Her en der op parkeerplaatsen, op winkelcentra en verspreid in de wijk moesten dan de wagentjes  weer opgespoord worden. Er lagen karretjes half op de stoep of in de sloot.
Dat was geen doen.
Dus daar moest een oplossing voor komen.
En de oplossing werd gevonden in het onderpand! Mensen die het karretje gebruikten moesten daarvoor eerst een muntstuk deponeren. 1 gulden. Voor 1 gulden kon je met andere supermarktschapen flaneren langs de supermarktschappen met een heuse boodschappenkar!. De gulden kon je pas weer terug innen wanneer je de kar terug plaatste op de plek waar het winkelgemak thuishoorde.
Deed je dat niet. Tja, dan was je ook je gulden kwijt.
En Nederlanders....
dus dat werkte wel.

Later echter werd het evenwel mogelijk om speciale muntjes - die verder geen geld waard zijn en waarvan er miljoenen in omloop zijn-- te gaan gebruiken.
Je zou denken: dat is vragen om moeilijkheden. Want dat muntje had als onderpand geen waarde. Mensen zouden weer makkelijk hun karretjes kunnen laten slingeren.
Maar dat gebeurde niet. Wat bleek? De mensen bleken geconditioneerd!!Je zet je winkelwagentje terug en je neemt je muntje. Ook al liggen er thuis nog twintig muntjes. Zo!

Nu vraag ik me af. Als er nu helemaal geen muntje meer nodig zou zijn om een winkelwagentje te gebruiken,  wat zou er dan gebeuren?