Hoera! Een jongen!

Het is een belevenis, een kindje krijgen.
Wanneer de bevalling achter de rug is en het kindje gezond ter wereld is gekomen zien we vader druk in de weer.
Want het nieuws moet wereldkundig gemaakt worden. Naast natuurlijk het aangeven van de nieuwe burger op het gemeentehuis, en het versturen van geboortekaartjes.
Fietsend kom ik regelmatig door een wijk waarin veel jonge gezinnen wonen. Ik zie bij regelmaat de resultaten van de inspanningen die vader verricht heeft na de geboorte. Een gigantische kunststof ooievaar in de tuin. Of een constructie waarbij het net lijkt of een ooievaar door de ruit naar binnen is gevlogen.
Afin, verschillende dingen.
Wat me verbaast is de tekst die ik bij regelmaat zie hangen en die ook de geboorte verkondigt van een nieuwe gemeenteburger, en wel deze:

"Hoera! Het is een jongen!"

Rare tekst.
Zó blij zijn dat het geen meisje is dat je daar dolgelukkig uiting aan wil geven. "Hoera!! Een JONGEN!!! Gelukkig. De goden zij gedankt en geprezen.
Stel dat het een meisje zou zijn geweest, had de vader dan opgehangen : "Shit! een meisje!"?
Nee, dan had hij opgehangen: "Hoera, een meisje!"

Zou het zo zijn dat ouders die tot het allerlaatste in het ongewisse willen blijven over het geslacht van de ongeborene ( waar ik overigens ook hele-maal niks van snap!!) en waarvan de vader de kinderkamer roze had behangen en gedecoreerd, blij is dat het INDERDAAD een meisje is dat is geboren en dat hij de kinderkamer dus in de juiste tinten heeft? Want voor een jongetje had hij opnieuw moeten behangen en decoreren en daar staat het hoofd natuurlijk totaal niet naar. Dan hangt hij op: "Hoera! Het is een meisje!"

Nu we het er toch over geboorteteksten hebben. Waarom lees ik zo vaak op geboortekaartjes het gewicht van de baby? Waarom doen mensen dat? Willen ze er wat mee bewijzen? 3200 gram baby. Zo van de slager.