stokkenzwaaiers

Ik ben op vakantie in Spanje, Valencia. In de stad zie ik veel toeristen. Het is vakantietijd. In Valentia schijnt de zon en er is wat te zien, dus de toeristen die komen wel. Net als wij…

Wat hebben de toeristen dit jaar bij zich…. Wat valt op…?

Ten eerste vallen ze natuurlijk op door hun kleding. De Valentianen zijn de bovenmaatse temperaturen van 30 graden en meer gewend. Ze gaan naar hun werk en begeven zich tussen collega’s en zakenrelaties, en dus gaan ze gekleed. Pantalon of jeans helemaal tot aan het gesloten schoeisel. Daarboven een gekleed overhemd en een jasje. Toeristen daarentegen laten het onappetijtelijke vlees op de botten van hun onderbenen zien. En ook boven zien we blote armen met daarop soms vaag gekleurde donkere lijnen die wat zullen voorstellen, maar in de vluggigheid kan ik nooit ontdekken wat.

Joden in de oorlog werden door de nazi's gebrandmerkt met een nummer. Dit heeft niet geleid tot de gedachte: ‘Nooit meer brandmerken!’  Het zetten van tattoos is hot. En dat is wat ik zie, tattoos.. Het zal mij een worst wezen wat mensen doen. Ieder die goed bij zinnen is, is baas over zijn eigen lichaam.

We willen allemaal uniek zijn. Allemaal enig.  En wanneer U hier een paradox hoort dan hoort U het goed.

We willen uniek zijn. We maken selfies. We maken allemaal selfies. Met onze kop voor de Dam van Amsterdam, bij Manneke Pis in Brussel, bij  de zeemeermin van Kopenhagen en onze kop staat op de selfie bij de laatste staande pilaren van ruïnes uit vroeger tijden.

Selfies maken we , zodat we niet aan iemand anders hoeven te vragen om een foto van ons te maken. Want dat….is zooooo jaren 70….contact hebben, en aan iemand wat vragen. Wie weet wat voor engs je dan allemaal kunt gebeuren. Dan gaan ze wat zeggen en dan moet je wat terugzeggen….of wat ook een bekend verhaal is: Dan rennen ze snel weg met Uw foto-camera!! De mensen van deze generatie kijken wel uit!!

Mensen met korte armen die een selfie  willen maken worden tegemoet getreden. Dat is met het volgende attribuut waarvan je de hedendaagse toerist vaak op het bezit  kunt betrappen: Het hebben van een selfie-stick. De stick is een stok waarop je je smartphone plaatst en dan een foto van jezelf maakt. Van afstand. Zodat je hoofd beter in het kader past bij aardappeleter van van Gogh. Of wanneer je een ‘onsie’ wilt maken. Samen met je gay vriend, of met je hetero vriendin, of met z’n drieen!!

Wanneer we op een afstandje bezienswaardigheden naderen in Valencia, zien we in de verte al een scrum van vervaarlijk zwaaiende stokken boven de hoofden van andere stokkenzaaiers.

Het is de huidige generatie. Lieve mensen, maar een beetje bang voor anderen. En die niet weten wat ze missen.