Parkeerkaartje

Het is steeds langer geleden dat ik trots was op Nederland. Ik heb er op dit blog al vaker stukjes aan gewijd.  Bijna wekelijks trekt er een kramp van schaamte door mijn lijf die mijn tenen doen krommen bij van die kleinzielige naargeestige berichten over ons welvarend landje. Want dat het welvarend is, dat staat buiten kijf. We doen het over het algemeen goed in de wereld. Dat doen we overigens al jaren, en dat is fijn. Daar zou je natuurlijk trots op kunnen zijn.

Maar de prijs die betaald moet worden is anders. Hoe er met mensen in de samenleving omgegaan wordt is anders. De nonchalance waarmee  we met a-sociaalgedrag omgaan en in zekere zin dit gedrag zelf bewerkstelligen is beneden peil. De graaicultuur wordt geen halt toegeroepen, misdadigers krijgen tonnen als kroongetuige, een Neus mag bij Twan Huys de gevierde celebrity uithangen. Wanbeleid of niet, bonussen zullen er worden blijven uitgekeerd.  Inkomensverschillen worden hemeltergend ongelijk en het woord solidariteit wordt door niemand echt niemand meer in de mond genomen. Want we gaan voor ons zelf in BV Nederland. Waar je dom bent als je netjes bent en waar misdaad loont

En nu, afgelopen week, lees ik een artikel in de krant  waaruit blijkt dat sociaal gedrag eigenlijk ook wel net zo goed gestraft kan worden. HA!

Bij een klantonvriendelijke parkeerautomaat in de stad wordt ik geacht in te schatten hoeveel tijd ik nodig denk te hebben voor mijn bezigheden aldaar.

Ik wil wat boodschappen doen, nog even een broek kopen….misschien is het druk….laten we het ruim nemen. Ik werp geld in de automaat, ik koop het recht op  2 uur en 10 minuten parkeerplaats. Bonnetje duidelijk zichtbaar voor de parkeerwachten neerleggen  en de stad in. Hoe vaak is het  niet gebeurd dat het hele bezoek aan de stad vergallemiest wordt door die parkeertijd? Nog even een terrasje met die kennis die ik toevallig tegenkom?  Nee, lastig….dat haal ik niet…mijn parkeertijd verstrijkt dan…altijd die tijd in de gaten houden…want het zal niet de eerste keer zijn….

Dit keer had ik het wel zéér ruim genomen. Mijn inkopen waren snel gedaan en de stadse gezelligheid was met de miezer dit voorjaar ver te zoeken. Toen ik in mijn auto stapte had ik nog een heel uur over.

Bij de automaat stond een jonge knul, en viste uit zijn achterzak zijn portemonnee. Ik reed stapvoets voorbij met de auto en zei dat ik nog een parkeerkaartje had dat nog een uur geldig was.

‘Kun je dat gebruiken?’

De jongen knikte vriendelijk en liep naar me toe om het kaartje aan te pakken.

Ho….Hier kan zo een parkeerwacht zo in ene keer uit de bosjes springen, zwaaiend en juichend met een bonnenboekje!! Nee, zo zal hij het niet in het echt doen. Dat zie je als je oplet alleen zijn schaduw doen als hij of zij professioneel, zonder haast, met het uniform in de plooi op je af komt stappen en je zegt dat dit niet de bedoeling is……dat meneer zelf een kaartje dient te kopen en blablabla. Hij die het kaartje van mij aannam is dus strafbaar! Hij mag dat kaartje niet van mij aannemen. Er is een rechtszaak over deze zaak geweest en de rechter heeft gesproken!

Nederland, dames en heren! 17 Miljoen mensen, “Op dat hele kleine stukje aarde! Die lees je niet de wetten voor. Die laat je in hun waarde” Dat zongen ze toen het er nog maar 15 miljoen waren. Twee miljoen mensen geleden.