Ze ligt nog in diepe slaap als ik ’s morgens haar kamertje
binnenkom. Op mijn aankloppen heeft ze niet gereageerd.
‘Wilma?’ zeg ik hard fluisterend, ‘ga je even naar de w.c?
Dan mag je daarna nog even lekker terug in bed. Het is nog vroeg’
Dat was waar. Ze hoefde er pas om 07.45 uit, en het was nog
maar 06.10. Maar gezien ervaringen uit een nabij verleden is het niet
onverstandig gebleken haar eerst even naar het toilet te laten gaan.
Ze veert op bij het horen van mijn stem: ‘O ja! Dat was ik
even vergeten!’ zegt ze, en beent naar het kleinste kamertje.
Ze kan heerlijk
verward zijn die Wilma.
Toen ik haar een uurtje later wekte om op te staan en haar vroeg of ze goed geslapen had zei ze: ‘Ja, gaat wel. Het was wel een
herrie vanmorgen, maar ja, daar ben ik
gelukkig doorheen geslapen’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten