Gisteren was ik op de straat bij ons voor een balletje aan
het trappen met mijn zoons. Lekker effe wat bewegen. En lekker wat schieten. ‘ BAM !!’die bal tegen
een garagedeur. Goal!! Altijd uitkijken
dat je de bal niet op een plat dak schiet van een garage of een berging. Of dat
ie in de tuin bij een van de buren beland.
Maar, in de regel
duurt het spelletje net zolang totdat dat gebeurd.
En degene die het schot heeft gelost moet maar zorgen dat de
bal terugkomt.
En zo stond ik gisteren met mijn 53 jaar een déja vu te
beleven voor de voordeur van de boze buurman. ‘Dag meneer, mijn bal is in Uw
tuin terecht gekomen, zou U zo vriendelijk willen zijn om hem voor ons te
pakken?’
Het is de buurman van ijzeren hekken, prikkeldraad en
metalen rolgordijnen. Hij heeft dezelfde
spuuglok als Hitler. Het zou zijn broer kunnen zijn, onwillekeurig kijk ik op
het naambordje. Hoe heet hij eigenlijk?
Nee, geen Hitler. Alle Hitlers hebben hun naam laten
veranderen. Er is niemand meer met die naam.
De buurman had gewoon een Nederlandse naam. ‘Geering’
Hij knikte kort en zei: ‘Ik zal hem wel over het muurtje
gooien’
Het gemak waarmee hij dat zei….eng bijna.
‘Dankuwel’ zei ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten