Han zat thuis, en hij kon op het internet kijken waar bekenden van hem zaten. Die schreven verhaaltjes en plaatsten foto’s op sites als www.waarbenjijnu.nl. Ze hadden het er maar druk mee
Marjan voer in Zeden de Luleälv af, en Luc zat te zweten in Kut, in Irak. Lea schreef hoe ze genoot in Baalhoek, bij het verdronken land van Saeftinge.
Over de post ontving hij van de postbode een echte ansichtkaart ( oh schoonheid, oh nostalgie)van Marcel, uit Taailand. Hij zat op Ko Klang. Op de kaart stond een palmboom tegen avondrood. Achterop stond een zonnetje getekent: 32 klein nulletje C .
Maar Han zat thuis.
Hij had zich ook aangemeld bij waarbenjijnu. En hij schreef: Ik ben thuis, met een AB op de bank, koud bier binnen handbereik, en een keuken vol lekkers. Overdag staat buiten de ligstoel in het zonnetje op mij te wachten. Ik heb vandaag uitluitend Franse radiozenders opstaan, en ik geniet van een stokbroodje met camenbert en andere typisch Franse dingen.
Gisteren, tijdens een imaginair dagje België, viel hij op BELGIË ÉÉN in een straatinterview met een Belg, die aan het shoppen was in Antwerp.
Hij kon zo een nichterig vals lachtje hebben, deze Belg, als hij in z’n zoetgevooisde accent sprak over wankeren. ‘Ik ben de afgelopen periode meer aan het wankeren geslagen’zei hij, en. ‘Ik leg twee maal daags de hand aan mijzelf’. Het duurde enige tijd voordat Han begreep waar hij over sprak. Het bleek te gaan over aftrekken. Het was de Belse omzetting van het Amerikaans knauwerige ‘Wanker.’ Maar hij zei het op z’n Bels. ‘Awel, ik ben een wanker.’ ( Met de a van ‘kan’.)
Het woordje leek thuis te horen in een aflevering van kabouter Plop. ‘Wankeren? Daar ben ik te moeoeoeoeo voor’ Plopperdeplop ( mutsje omhoog).
Onze zuiderburen, beter niet inlijven. Beter gewoon maar net doen of ze er niet zijn. Snel doorzappen naar Frankrijk. Voordat straks ook nog die lekgeschoten hond van Samsom en Gert op de proppen komt
Overmorgen gaat Han 1 dagje Duitsland/ Oostenrijk doen. Duitse zenders op. Lederhozen aan en een lekkere onbehouwen kroes op tafel die je met twee handen moet tillen. Hij zal schreeuwen naar de keuken dat hij wil ESSEN en laat het vet van m’n kin afdruipen bij het afkluiven van ein Wildgebrät. Duitsche schlagerzangers schiet hij dan af met een buks. (een niet zo bekend maar enig spelletje op het internet)
Ja, Han had het helamaal al geboekt in zijn hoofd. Hij zou de dag beginnen met het Oostenrijkse volkslied en eindigen met de onvergetelijke Oostenrijkse filmklassieker ‘Met Mijn Waldhoorn Tussen Jouw Alpen’
En Han begon een nieuwe site: www.vakantieismaarnetwatjeervanmaakt.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten