Kunst

Op artistiek gebied is er veel neergezet in videoclips. Deze vond ik het bekijken meer dan waard.

sympathy for the devil

Lekkâh rock nummâh van vroeggâh..

Bubble Shooter

Een verschrikkelijk duf computerspelletje. Waar je ook nog eens pijn van in je rechterwijsvinger ( je klikvinger!) krijgt. Dat is namelijk het enige wat je hoeft te doen. Te klikken op de rechtermuisknop. En te richten met diezelfde muis. Dat doe je door je handpalm te bewegen.

Wanneer je klikt schiet je een gekleurd balletje ( bubbeltje) weg.

En dat balletje dat schiet naar boven.

Boven staan 9 rijen met ieder 17 balletjes van verschillende kleuren klaar. 6 kleuren zijn het.

Wanneer je een blauw gekleurd balletje weg klikt en je raakt daarmee een andere combinatie van minimaal twee blauwe balletjes, dan spatten  die blauwe balletjes uit elkaar, en dan ben je ze kwijt.Dit is ook de bedoeling! Met een rood balletje schiet je de rode balletjes weg, met een gele de gele enz.

Je moet alle balletjes wegschieten, net zolang tot alle rijen weg zijn en dan heb je..gewonnen.

Denk ik.

Het is me namelijk nog nooit gelukt. En ik kan dat niet uitstaan. Het is een spelletje dat nooit uitkomt, want je krijgt steeds een aantal kansen om te missen, maar als je een paar keer gemist hebt…dan komt er weer een rij bij!  En als je er bijna bent en je mist, dan komen er twee rijen bij!! en soms zelfs drie!!!

Dit spelletje doe ik soms. Het is een stom spel, en ik doe het toch steeds, want ik wil toch een keer winnen!

Dat kan niet, zeggen mensen. Maar ik ben eigenwijs.  Dit is een spelletje waarin ik mijn frustrerende eigenwijzigheid kwijt kan. Dat is als het leven. Als het werk dat je doet. Je lost wat op en je krijgt er weer wat nieuws bij.  Het is nooit klaar. Je zit maar te schieten met je gekleurde balletjes en je zult misschien wel hoge punten scoren maar uiteindelijk is het afgelopen voor je, en ben je ingesloten in een gekleurde balletjeszee .

Weet je wat je dan wel te horen krijgt?

Applaus.  Dat dan weer wel.

Proberen?

www.spelletjes.nl/spel/bubble-shooter.html

Smaak

Er zijn mensen die beweren dat ze smaak hebben. En misschien is dat ook wel zo, ik ga daar niet over. Ik kan wel soms vrouwen tegenkomen die zich goed weten te kleden, waarvan ik vind dat ze goed kleuren  kunnen combineren en oog hebben voor detail.  Dat valt me op en daar kan ik ze dan mee complimenteren: 'je ziet er leuk uit'.

Ik merk het ook wanneer mensen hun woning sfeer weten mee  te geven.

Ikzelf heb op veel terreinen geen smaak.

Wel oog voor de dingen, maar geen smaak, geloof ik.

Goed, er moet heel wat gebeuren voordat ik een jogging pak mooi zal kunnen gaan vinden, of een groen rood geruite broek bij dames…momenteel vind ik dat afschuwelijk.

Net zo afschuwelijk als die jaren zestig interieurs, waar ik nu nog wel eens opnames  van zie. Dat bruin, dat oranje, dat ribfluweel, die zitkuilen en zitzakken. Belachelijk en afzichtelijk!

Maar, er was een tijd dat ik dat mooi vond, knus, intiem.

Achteraf  gezien moet ik concluderen….ik had helemaal geen smaak…denk ik. Ik woei gewoon mee met de wind.

Grote brilmonturen met van die vierkante glazen. Ik vond het nix allemaal, maar nu ik ze vaker zie, vind ik ze toch wel wat hebben..achterlijke kapsels kan ik leuk gaan vinden en andersom.

Dus, ik kan anders gaan kijken, kan dingen mooi gaan vinden die ik eerst niet mooi vond. En andersom! Natuurlijk heeft dat te maken met wat de trends voorschrijven, wat de modehuizen dicteren, wat ons voorgehouden wordt. Ik ben consument, afnemer,  gebruiker. Als mens net als andere mensen te manipuleren en te sturen.  Pion in de markt. Nee, natuurlijk heb ik dat niet nodig, een Ipod, maar je zult zien, over een paar jaartjes heb ik er ook één   ‘Toch wel leuk..’

Als ik smaak heb dan is het dit:

·         Ik ga voor natuurlijke materialen in mijn huis. Hout en riet winnen het dus altijd van  metaal en kunststof. Grote planten horen bij een prettig leefklimaat in huis.

·         Een huis moet licht zijn

En nu ben ik benieuwd. Over een jaar of 15, als ik dit stukje lees. Zit ik dan  in mijn kunststof interieur?

Zou zomaar kunnen.

Misschien vind ik dan ook Eddy Zoey , Desi Bouterse en Emille Ratelband allemaal leuke en gezellige kerels.

Bij wijze van spreken.

nog een keer: Tumivut

Als ze gaan zingen, deze vrouwen ( op 0.31) koptelefoon op, volume hoog, ogen dicht,  en luisteren. Je gelooft je oren niet. Wat hoor je eigenlijk als je je ogen dicht doet?

The Thunderbirds

Als kind vond ik de poppenserie de Thunderbirds prachtig. Ik tekende de raketten na, en miste geen aflevering. Op het internet kwam ik een parodie tegen van Arjan Ederveen en Tosca Nitterinck, waar ik erg om moest lachen





Voor wie de Thunderbirds nog kent.....ff kijke.

Een gewone klootzak

N.a.v. een inbraak in huize Davincini:

Geen idioot die een mes onder iemands  keel hield

Geen psychopaat die hijgend de trap op kwam rennen

Niemand die ’s nachts ongezien in een van de slaapkamers van de kinderen is geweest.

Geen krankzinnige die de boel in stukken mepte

Geen achterlijke klootzak die alle troep op de grond sodemieterde.

Gewoon, een inbreker, die ’s nachts, toen de hele familie sliep, voorzichtig het slot aan de binnenkant wist te openen, die beneden heeft rondgeneusd en gepakt heeft wat ie nodig had, meer niet.

3 Laptops in de kamer…twee filmcamera’s , die leveren nog wat op. Zo, wegwezen, wat zit er nog in het jasje? Een paspoort? Dat gooien we er uit. Hebben we niet nodig. Autopapieren? Heb ik niks aan. Weg ermee.

En die papieren vond ik ’s morgens in onze achtertuin. Evenals mijn verzameling opslagkaartjes met  Gigabytes aan oud foto- en filmmateriaal.

Vervelend , een inbraak. Goed shit ook, want ik ben behoorlijk wat werk kwijt. En natuurlijk is het  een klootzak, die zulke dingen doet. Maar het kan veel erger.

Wij sluiten de boel voortaan weer wat beter af als we naar bed gaan, en we hopen dat de verzekering de schade zal dekken.

Inmiddels zit ik achter mijn nieuwe laptop dit stukje te schrijven, en we slapen niets onrustiger als voor de inbraak. Ik had ingeschat dat het meer impact op me zou hebben wanneer je wist dat een vreemde ’s nachts je huis ingeslopen was. Maar die impact is er in het totaal niet. Ik ben blij dat niet een van mijn angsten bewaarheid is geworden, die van die enge psychopaat, of van die gestoorde crimineel. 

Everythings allright yet

Al dagen wordt ik strontziek van mezelf. Nee, niet van mezelf. Van de muziek die ik in mijn hoofd heb, die ik mezelf te pas en te onpas overal hoor zingen. Die niet uit m’n hoofd wil. Die mij terroriseert, gevangen houdt.

De muziek van de rockmusical ‘ Jesus Christ Superstar’

 Ik heb het met de paasdagen liever niet alleen over de paashaas en chocolade-eitjes, zie je. Ik heb het ook graag over een nieuw begin, een nieuwe lente, de wederopstanding van de natuur, zo mooi ook vorm gegeven in het Bijbelse verhaal over het leven de dood, en de wederopstanding van Jezus Christus.

Niet, ‘aan alles komt een end’,  Nee: ‘Aan alles komt een nieuw  begin!’  En dat wilde ik dan ook aan m’n kinderen meegeven. Hè? Samen op de bank, de teksten van Jesus Christ Superstar op schoot en den meelezen.

Maar kennelijk vond ik het  niet belangrijk genoeg…het is er met de paasdagen niet van gekomen.  Buiten dat ik veel moest werken hebben we wel als  gezinnetje gepaasbrunched en ook rond de tafel gezeten met een spel Party & Co.  En verder achter schermen gezeten

Op paasochtend toen het gezin nog boven lag te slapen heb ik voor mezelf nog wel de oude dubbelelpee van de rockopera opgezet. De film hoef ik nooit meer te zien –een  vreselijk en mislukt tijdsdocument , vind ik dat.. Maar de nummers vind ik nog wel boeiend. OK,  het is reli-kitsj, net als die uitzending van The Passion met Danny de Munck ( met Frans Bauer!!...die kan niet spelen!!Nooit eerder zag ik zo’n  lachwekkende Judas. En dan met dat hoge stemmetje….hoe ver mag je mis casten? )Ik moet echter toegevens…het doet wel wat met me. Het kan me ontroeren.

Maar om dagen later nog steeds de gezongen teksten van Jezus, Pontius Pilatus, Maria, Judas en al die anderen in het hoofd te hebben, dat word me wat te veel.  “ I want to know I want to know my Lord, if I die what will be my reward.’’  Daar is weer zo’n tekst. Het houd niet op

OK. De koptelefoon!. De volumeknop  op max! Tijd voor wat anders. De Stones? Sympathy for the Devil? Maakt niet uit.!!

positief labelen

Goed, hij was een wat besluiteloos type, 
maar de binnenkant van zijn broekzakken
kende hij als geen ander

inmiddels ergens op de Zuidpool..

Mijn kinderen probeer ik bij te brengen te genieten van het gewone. We zijn rijk hier, laten we daar blij mee zijn en ervan genieten. Ze zijn gewoon elke dag chips uit de kast en cola uit de koeling te pakken. Zeur niet

Voor deze Noorse Mensch,is het zeker NIET gewoon, een zakje chips, of een reep chocolade. Hij is maar wat blij als hij op zijn expeditie over de Zuidpool proviand krijgt, waaronder chips en chocolade. Niet dat mijn kinderen ZO zouden moeten reageren als ze een zakkie chips uit de kast pakken, maar IETS daarvan zouden ze wel mogen hebben.

Overigens, bij het bekijken van dit filmpje kun je je afvragen: Is Noors eigenlijk wel een taal? Of is het meer zomaar wat klanken uitstoten? Je moet zelf voor de ondertiteling zorgen, maar dat zal niet zo'n probleem zijn.