Bij ons op het toilet hangt een kalender met spreuken. Vaak wat Bouddhistisch van karakter. Veel gaan over 'loslaten'.
'ja ja'denk ik dan, deze wijsheden bekijkend; je hebt allemaal gelijk, maar DOE het allemaal maar es! De dagelijkse spreuken confronteren me even dagelijks op mijn tekortkomingen.
"Het is beter een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken"
Mooie spreuk. Niet mopperen, niet zeuren, maak er het beste van. Die vind ik nog wel te billijken. Hoewel ik daar een eigen vorm aan geef. Ik begin lekker te kankeren, en dan maak ik de boel groter. Veel groter.Zo groot dat het lachwekkend word, en ik er lol om kan hebben. Dat is mijn kaarsje.
Relativatie.
Dat je zegt 'ach ja...'
"Ook koude en warmte mogen je niet uit je evenwicht brengen"
Mijn partner drukte me deze spreuk in de hand. Ze weet dat ik een koukleum ben en dat er een vorstperiode zit aan te komen. Bij kou wil ik voornamelijk maar 1 ding: naar binnen.
Maar goed, ik moet sterker zijn dan de kou.
"Het pad is niet moeilijk
als je afstand kunt doen
van je voorkeuren en afkeuren"
Tsjeesz..nee dan is het pad niet moeilijk nee...als je dat kan. Maar ja. Hoeveel levens mag ik daar precies over doen? Want in dit leven zal het padje nogal moeilijk begaanbaar blijven, vrees ik. Zo'n kalender heeft makkelijk praten. Ik BEN een beetje mijn voor- en mijn afkeuren!
En dan heb je nog die spreuken die je er op wijzen dat je in het hier en nu moet leven, en dat je geduld en vertrouwen moet hebben.
't Is dat het allemaal wat laxerend op me werkt, en dat is wel praktisch als ik op het toilet zit....los te laten, maar ik ben geen echte Bouddha geloof ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten