Afgaande op de afgelopen maand - de eerste van het jaar nogal liefst - de maand waarin zoveel mensen hun goede voornemens probeerden waar te maken en sommigen zelfs nog steeds daarin volharden, daarin presteer ik het juist af te glijden.
Ik devalueer.
Er is luiheid. Ik beticht mezelf van luiheid. Terwijl ik weet dat beweging en activering van spieren belangrijk voor me is, vertikt mijn eigenwijze ik een stap extra te doen. Denken aan sporten of andere lichamelijke arbeid staat me op een buitenproportionele manier tegen. Er is geen peper tegen gewassen, en vooralsnog is er geen coach die me voldoende heeft kunnen motiveren.
Boven in dit huis staat een fitnessapparaat. Een roeimachine. Alles wat ik hoef te doen is de trap op te lopen, op het apparaat plaats te nemen, de handels te pakken. En gaan!
Liep ik vorig jaar zo'n zeven maanden achtereen vrijwel elke dag een uur - te weten 7000 stappen, ik haal nu niet eens de helft!!
Had ik vorig jaar een periode dat ik elke dag ging zwemmen ( bijna twee weken lang) Ik moet er nu niet meer aan denken. Sterker nog, door er aan te denken word ik al moe.
Ik ben 65 . Het is van belang om gezond ouder te worden als ik dan toch ouder word. Staand met gestrekte benen buig ik voorover om met mijn vingers mijn tenen aan te raken, maar ik haal het niet. Het scheelt zeker een decimeter. Mijn kuiten staan dan pijnlijk strak te protesteren en ook mijn onderrug lijkt te zeggen: als je wilt dat ik knak moet je vooral zo doorgaan!!
Doch
Ik zal de luiheid voortaan een halt gaan toeroepen, de ondeugd de baas zijn. Dat moet ik van mezelf moeten .
Het verheerlijken van de gedachte om thuis te komen en daar op de bank neer te ploffen en me neder te vleien moet ik niet langer verheerlijken maar verfoeien.
Ik vind het vaak leuk om op een bureaustoel te zitten en stukjes te schrijven, of me middels YouTube op de hoogte te houden van nieuwe muziek, kunstzinnige stromingen en allerhande interessante dingen. Komische filmpjes te zien. Ik vind het ontspannend om met een paar kwasten in mijn hand voor een schildersezel te staan.
Maar ik moet het niet als excuus gaan gebruiken om dan maar niet even de ferme pas er in te zetten en die frisse neus te halen.
Het IS natuurlijk ook niet al te aangenaam weer in de winter. Maar ook, dit mag geen excuus zijn, jammer genoeg
Nou, allee. Vandaag maar es gaan beginnen dan!!
Of morgen