Ze
was de vrouw van de jongste broer van mijn vader. Ze is onlangs
overleden in de leeftijd van 85 jaar.
Het
was een vrouw die ik graag zag en er op een bepaalde manier een zwak
voor had. Een speciale vrouw. Al was het alleen al door haar
verschijning. Flamboyant, stijlvol. Slank, ranke vingers.
Ze
was voor mij Cleopatra met sprankelogen
Bijna
recalcitrant kon ze zijn waar het heilige huisjes en ambtelijke
protocollen betrof. Schamper en verontwaardigd kon ze zich daarover
uitlaten. Zeker onder het drinken van een glaasje wijn.
Mijn
tante hield van dans, muziek, zee zon en strand. Maar vond ook dat ze
te vroeg geboren was en te lijden had gehad van de geest van de tijd.
Vaak
werd ik vrolijk van haar. Wanneer ze licht aangeschoten een tirade
begon over ongelijkheid van mannen en vrouwen bijvoorbeeld, onder de
vermanende ogen van haar echtgenoot die haar een verdere alcoholische
versnapering verbood.
Tante
Bep. Ze kon lovend zijn over onze kinderen. Over onze reizen, en over
mijn moeder in wie ze een lotgenote zag.
Ze
leeft niet meer. Verdwenen als een vrouwelijke Alladin terug in haar
karaf.
Wie
was zij?
Op
de afscheidsdienst was er niemand die het woord nam om te vertellen.
Mijn
tante Bep. Cleopatra met de schitterogen. In de kist geflankeerd door
twee jongemannen in het zwart die hun strakke rol met verve speelden
. Daar lag ze in een hoekje. Te wachten wat er zou gebeuren voor ze
de grond in zou zakken.
Maar
geen toespraak voor haar. Geen anekdote werd publiekelijk verteld.
Geen beknopte beschrijving van haar leven. Geen publiekelijke
aandacht
Nu
vul ik het in, maar zoals ik haar kende zou ze eerder DOOR de grond
gegaan zijn.
Ze
leek het excuus voor een tussentijdse familiereünie.
Op
de terugweg zaten mijn lief en ik zwijgend in de auto. Radiohead op
hoog volume. Voelde zowaar tranen in mijn ogen komen. Ik zou mijn
flamboyante tante niet meer zien. Er niet meer mee praten. Maar meer
nog was de traan omdat ik haar gemist had op de reünie waarvan zij
het middelpunt had moeten zijn. Ik had over haar willen horen
spreken. Wie was zij, wat heeft ze betekend?
Ik
voelde het als onrecht. Ik vond dat ze meer had verdiend
De
obers hadden in de sjieke gelegenheid rondgelopen met zeer smakelijke
hapjes en drankjes. Maar ik kon haar bijna horen protesteren:
Wat?
Geen Wijn??!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten