Als man kan ik een kind niet meer een aai over zijn bol geven,of
bijvoorbeeld een snoepje want dan staat de ongenuanceerd schreeuwende menigte
achter me. ( tenzij het mijn eigen kind is natuurlijk, of het kind van een familie of bekende) Ze staan achter me wanneer ik het heb over vluchtelingen, zwarte
Piet, het milieu, de samenleving…Tjeesz…wat word ik DAAR ziek van, van die
ongenuanceerd schreeuwende menigte. Zijn dat nou dezelfde mensen die we eerder
‘de zwijgende meerderheid ‘noemden? Ze
reageren al na één zin van een ander. Niet in staat de spanningsboog op te brengen om te luisteren naar het hele
verhaal. Over een kwart eeuw hoop ik dat we in deze samenleving zover zijn dat
deze mensen gelabeld zijn met ‘Rijp voor Behandeling’ en intern een gedegen communicatietraining mogen ontvangen. Ik wil
er nog aan meebetalen. Een bijdrage aan een meer verdraagzame samenleving. De
sociale media brachten ons tal van mogelijkheden met elkaar te communiceren. De
kwantiteit is gestegen. De kwaliteit gedaald. De onverdraagzaamheid en het
onvermogen tot empathie van de OSM stemt me somber
De OSM kunnen we in
verband brengen met de ontmenselijking. Het ontbloot de primitieve egoist die
het kleed van normen en waarden naast
zich neer gegooid heeft
Waar vinden we de OSM eigenlijk?
In en rond voetbalstadions zie je ze vaak. Herkenbaar door
het voortbrengen van geluiden die niets betekenen. Meestal een langerekte klinker. Van achter uit de
keel geproduceerd. Met als enkel doel gehoord te worden. Dat is het grote manco
van de OSM. Ze willen gehoord worden maar hebben niets te vertellen dat hout
snijdt.
Vaak klinkt het als
‘euh’….( De pauze die mensen nemen om woorden omhoog te laten borrelen ).
Maar dan veel luider! Het klinkt alsof
ze er trots op zijn.
EEEEUUUUUUHHHHHH!!!!!
WE KUNNEN NIET OP DE WOORDEN KOMEN!!!
EEEEEUUUUUHHHHHHH!!!! De strijdkreet van de OSM . Spreekt
boekdelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten