dinsdag 11 maart 2014

Aan veiligheid ten onder

En we glimlachen hoofdschuddend om alle bange mensen.
Zoals in de krant, die man  die  was gestikt in een multivit tablet.
En dat bericht over die man die thuis in de rook van een binnenbrand was gestikt  omdat hij zich uit angst voor inbrekers zo goed had beveiligd dat hij er niet snel genoeg uit kon.

Mensen raken voortdurend verstrikt en de dupe van hun eigen veiligheidsmaatregelen.
Jan die vorige week ’s nachts zijn bed uit moest omdat het alarm om onbegrijpelijke redenen steeds afging. Dan lag hij  op zijn bed. Ging het alarm wéér af!. En Frits kon laatst met de auto niet weg omdat de stuurblokkering vast zat
Annemiek die naar huis had moeten lopen omdat ze haar fietssleuteltje was kwijtgeraakt
Kleine Pim die zijn zusje bijna doodgeschoten had met het pistool van pappa dat onder zijn bed lag.
De buurman twee huizen verder die met een dwarslaesie ligt nadat hij van de keukentrap was gevallen terwijl hij bezig was een beveiligingscamera op te hangen.
Marieke, die ’s nachts een infarct had gekregen toen het rookalarm spontaan afging.

En al die veiligheidscodes die nodig zijn en vergeten worden  waardoor je je mobiel niet meer kunt gebruiken vooraleer met je pukcode..
En al die inlogcodes voor computers die vergeten worden met alle tijdrovende ellende vandien…
Koffers die niet meer opengaan omdat de cijferkode die je in je hoofd had toch niet juist is.  Geld dat je niet kunt opnemen omdat je pasje is ‘ingeslikt’door de automaat..
Wie heeft er niet mee te maken gehad?

Maar goed, we  maken er het beste van en versieren de schuilkelder. 

Geen opmerkingen: