Hilty & Bosch: 'Catgroove'

Op muziek van Parov Stellar danst dit Japanse Duo me helemaal vrolijk

Nederland aan banden!

Als je als normaal mens graag sport wilt beoefenen wil je dat doen voor de beweging, de gezondheid en het plezier dat je er aan beleefd. Veel sportbeoefenaars echter lijken te vragen, ja soms zelfs te smeken om blessures. Ze laten dit zien middels onverantwoord risicovol gedrag op de sportsetting. De blessures moeten vaak langdurig behandeld  worden. Het kost de samenleving jaarlijks miljarden.!! Daar is sport niet voor bedoeld!

Cijfers uit 2011:

1,6 miljoen medisch behandelde sportblessures.

50.000 daarvan komen vanuit veldvoetbal, 18.000 komen er uit het bewegingsonderwijs. Van de laatste groep leren we  dat begeleiding van kinderen bij lichamelijke oefening beter moet.

Bovendien neemt het aantal sportblessures al sinds JAREN TOE ( met 25 procent in de periode 2001 - 2011) Het eind is zoek!

Mensen bezondigen zich aan riskante bezigheden als paardrijden en snowboarden, waarmee willens en wetens risico's genomen worden. Risico's waarmee ze zichzelf maar al te vaak persoonlijk letsel bezorgen dat dan uiteraard behandeling behoeft  die U en ik financieel kunnen helpen vergoeden.  

Daarnaast kunnen deze  sportieve avonturiers zich gedurende langere tijd niet inzetten op de werkvloer, en ontvangen een uitkering als beloning voor hun roekeloze gedrag op sportvelden, berghellingen,  en gladde ijsvlaktes.

Nee mensen, zo moet het niet langer gebeuren

Sporten OK , maar WEL BINNEN DE LIJNEN.

Houd rekening met je loopsnelheid op de voetbalvelden, gebruik dubbele ijzers onder de schaats, verbied snowboarden en bergbeklimmen.  Het milieu vaart daar beter bij, en het zal de gezondheidszorg zeker ten goede komen.  Het is NU de beurt aan hen die BUITEN hun schuld  medische zorg behoeven!!

Steun de Campagne: Sporten OK, maar WEL BINNEN DE (van tevoren vastgestelde) lijnen!

Voor risiconemers in de sport zeggen wij, wees sportief en betaal dan ook een hoog eigen risico in de zorg!!

Over trouw(en)

Waarom mensen trouwen?

Ik weet het niet , waarom mensen trouwen.

Ze doen het ook niet ALLEMAAL .  Er zijn er ook  die er voor kiezen geen vaste verbintenis aan te gaan, en alleen te blijven,  met hier en daar wellicht een scharrel.
Of met maar één scharrel,  op afstand. Voor als je er zin in hebt.   LAT.

Zou het niet vooral gewoonte zijn dat mensen trouwen?  'Want m’n  vader en moeder en de buren en al die andere Nederlanders deden het ook allemaal.

Dusss..'

En mogelijk speelt voortplanting een rol.  Je wilt een nageslacht dat verzorgd moet worden en richting gegeven en onderhouden. Het is praktisch om dat niet alleen te hoeven doen.

Het aantal vrouwen dat te maken heeft met 'nestdrang'  lijkt echter te verminderen . En ook mannen: de voortplantingsdrift staat op een lager pitje. Wat is heden ten dag nog de  noodzaak om je voort te planten? De wereld is te vol en te lelijk aan het worden.

En wanneer die voortplantingsbehoefte naar de achtergrond verdwijnt, verdwijnt ook de vaste partner. Want waarom samen zorgen voor iets dat er niet is?

Waarom 1 vrouw als er zoveel zijn?

Waarom jezelf binden als je vrij kunt zijn?

Waarom rekening houden met een partner als je je eigen leven  in kunt richten en waar een andere alleen maar inbreuk op kan maken?

Verliefdheid is geen basis voor een huwelijk. Verliefdheid gaat over. Mensen weet dat nu ook!!

En een trouwfeest is ook niet de droom van elke vrouw hoor, en ZEKER niet van elke man. Daarom hoef je dus ook niet in het huwelijk te treden. Bovendien zou dat een heeeele slechte reden zijn.

Overigens, die vrouwen, die he-le-maal  GAAN voor de BRUI-LOFT , met aanstellerige gilletjes en dat het allemaal tot in de PUNTJES.....die naar de zonnebank, met van die lange kunstnagels, en een kunstkop, en weet je hoe hoog de taart wordt? En hoe die jurk eruit ziet?

Blûûûrp!!Het kan me geen reet schelen. Sexy hoop ik. En als die taart heel hoog wordt kun je er dan niet beter een paar maken die dan wat minder hoog zijn?

Ik ben getrouwd na bijna negen jaar monogamie, en ik ben daarna monogaam gebleven.

Grapje? HA!! HA HA!!!   Neen!!! Geen grapje!!

En natuurlijk weet ik niet wat ik heb gemist, maar ik heb wel een vermoeden.  En weet je, ik ben niet jaloers op rondneukers.  En op bartypes. Inmiddels ben ik zeer tevreden met hoe het gelopen is – hoe we het gehouden hebben. Mijn vriendin/vrouw, onze drie kinderen en ik.  Getrouwd zijn hoeft ook niet te betekenen dat je onvrij bent ben ik achter gekomen. Wel dat je je verantwoordelijkheden moet nemen voor waar het gaat om opvoeding e.d. Maar ik heb het gevoel dat ik daar rijk van ben geworden.

Wat ik met dit stukje wil zeggen is dat ieder natuurlijk moet doen wat ie het beste vindt, maar veroordeel niemand. Dat doe ik ook niet. Maar vrijheid zit voor mij niet in ongetrouwd zijn!

Komt omdat ik geen sjans heb, wellicht….dat kan...

Het komt ook wel eens voor dat mensen er achter komen dat ze wellicht een verkeerde keus hebben gemaakt bij het kiezen van een levenspartner. Bij het zien van de huwelijksfoto's moet dat besef ook vrij vlot tot deze kersverse echtgenoot zijn doorgedrongen

Mannetje

Ik ben een mannetje.

Het is niet altijd even makkelijk om je met een ondermaats postuur staande te houden. De lange en stevige medemensch heeft wat dat betreft een streepje voor.Die worden namelijk  al gezien voordat ze een mond open hebben gedaan. De mensen van 1 meter 90 en langer zijn gewend dat er tegen hen op gekeken wordt. Die zijn in een gezelschap meteen aanwezig

Ikzelf ben 1 meter 74. Ik ben gewend dat er op me neergekeken wordt. Ik moet in een gezelschap op een verhoging gaan staan, of gaan springen om gezien te worden. Maar dat doe je niet snel, dus beweeg je je tussen  borsten en schouders door.  Toen mijn zoontje 6 jaar was zag hij zijn kans al schoon om binnenkort zijn vader in groei voorbij de streven. En hij heeft er zijn best voor gedaan. Zijn rug zit onder de striae omdat zijn vel de groei van zijn botten niet bij kon houden.

Ik was in Azië.  Daar wonen tenminste HEEL VEEL ondermaatse mannetjes. Veel meer dan hier tenminste.  Misschien dat ik me er daarom zo thuis voelde en er weer graag naar terug wil.

In Nederland kan ik het leven ervaren als het leven op een andere planeet. Hoe moeten lilliputters zich voelen? Toch ook ‘lost in space – woops, wrong planet?’

Zo zat ik laatst in een wachtruimte in een ziekenhuis. Ik had zicht op zeven gesloten deuren rondom, waarachter zich medische zaken voltrokken. Je wil het niet weten. Af en toe en schoot er een deur open en verscheen er meestal een witte jas, met daarin een gigantisch mens! Maar dan ECHT GIGANTISCH! Tegen de twee meter of soms langer !!! Die bewoog zich dan doorgaans met haastige stappen naar een andere deur. Medische dossiers in de grote handen. Lange mensen hebben ook van die grote handen!  Steeds weer als er een deur open ging! Weer zo'n gigant! !  Eerst was het nog lachwekkend, maar na een kwartier bijna angstig.

 Een enkeling moest bukken om onder de deurpost door te komen!!  Ik was in een  UFO en bevond me in een complot van  Aliens! En ik wilde weg. Naar buiten. Langs en tussen de benen door van die witte lange ruimtewezens.

Zulke lange mensen bij elkaar – dat had ik nog nooit zo ervaren.

Ik droom er nog wel eens van.

 Om 1 ding kan ik  blij zijn. Ik hoef niet bang te zijn dat er eentje onder mijn bed ligt. Dat zou ik zo zien!