Meredith Monk

Bij een periode in mijn leven waarin ik veel experimentele muziek luisterde (vooral  muziek vanaf het ECM label) heb ik naast klanken die ik absoluut niet kon waarderen ook dingen gehoord die ik wel heel mooi vond, en me zelfs ontroerden.

Op YouTube kwam ik één van die componisten weer tegen. Meredith Monk.   Op de video is verder niets te zien dan de hoes van het album waarop het nummer 'Madwoman's Vision staat. Dan wordt je ook niet afgeleid bij het luisteren naar dit mooie, maar ook enigszins krankzinnige werk.

This is my world

…en wie durft er NU nog te zeggen dat het niet BRUIST in onze regio?

HIER. In de krant, vandaag, de volgende artikelen:

*Bewoners klagen over parkeren rond Raadhuis Halsteren

*Weer zit bridgers niet mee in Halsteren

*Brede focus op gebied rondom Scheldeweg Hoogerheide

*Zoektocht 'meest sociale ondernemer' in gemeente Woensdrecht

*Sepke de Veekoopman beste tonprater in zaal In de Zon

*Frans van Schilt in Lepelstraat gehuldigd

*Woensdrechtse raad praat over hoe om te gaan met krimp
* Juin met Peeje trekt al 22 jaar op met de Spruiten van Nuijten

Hoppa!!

Wandeling 28 januari

Vandaag eindelijk van die sneeuw af. Weer eens even kijken bij het water, en een klein wandelingetje gemaakt van Bath richting Waarde langs de Westerschelde. Een gebied waarvan ik kan genieten. Behalve natuurgeluiden ( veel vogels, o.a scholeksters en futen) hoor je er, buiten voorbij glijdende boten om, geen verkeer.

Getting started

Deze animatie zag ik zo'n dertig jaar geleden en ik heb me er toen ziek om gelachen omdat het zo herkenbaar was.
Het gaat over uitstelgedrag
Je moet iets doen waar je eigenlijk op dat moment he-le-maal geen inspiratie voor hebt, of waar je erg tegenop ziet ( zoals in de animatie:  oefenen op de piano) Wat gebeurd er dan met je? Hoe ga je daarmee om? Bij mij werkte dit als in bovenstaand filmpje. En nog!

Qeaux Qeaux Joans

Tijd voor weer wat muziek, en WAT voor!!!
Gezien bij DWDD van de week, en verkocht was ik

ruimte voor postbus 51

wandeling 17 januari

Het verbaast me steeds weer dat er in natuurgebieden zo weinig wandelaars zijn. Langs de zee. op de hei, in de bossen...Je komt nauwelijks mensen tegen. Wanneer je in de krant een bladzijde openslaat met serieuze contactadvertenties schijnen ze wel te bestaan. Dan staat er 'ik hou van wandelingen maken in de natuur'.
Maar... ik zie ze niet.
Of zou dat ook hier weer 'sex' betekenen, zoals een pornofilm ook een 'natuurfilm' wordt genoemd?
Het zal wel weer. Wandelingen maken in de natuur..

Ik ben er blij om. In de natuur houd ik van de rust. Vanmorgen was ik in de bossen bij ons dorp. De sneeuw maakte het er stiller als dat het er normaal is. Hier enkele kiekjes

Everyday's reflection - Heikki Leis

koffierituelen

30 jaar geleden zijn we samen gaan wonen.

Ze dronk nog maar net koffie. Zo jong was ze nog.

En ze wilde de koffie ‘graag met melk’. Maar geen koffiemelk. Nee!! Dat was wat zurig, wat vettig. Dat was het niet. Gewone melk moest het zijn. Halfvolle melk. Even warm maken, koffie er op schenken, klaar!

We spreken nog over het pre-magnetron tijdperk. Die bestond al wel, maar we waren nog niet in de positie om die aan te schaffen, en bovendien vertrouwden we die micro-wave straling niet zo. Wat doet die straling met het eten? Met je lijf? En we waren met velen die zo dachten. Even bezien maar. Hoe de mensen zich hielden die al wel langer een magnetron hadden.

De melk ging dus eerst in een pannetje op het fornuis. En dan zorgen dat het niet aanbrand. Met een garde kloppen en het dan aan de kook laten komen. Dat was toch wel het lekkerst. Koffie met opgeklopte melk.   Wel oppassen dat de melk niet overkookte. De aangekoekte melk op de bodem van het pannetje ging er met een schuursponsje van af. Het pannetje dat we gebruikten was er  een met een metalen handvat, weet ik nog wel. Een die je niet zonder een handschoen aan moest pakken.

Zij kreeg haar koffie zoals ze het wilde, en ik ook. Ik dronk het zwart.

Zo klopte ik melk voor mijn vriendin in de Regentesselaan, en later voor mijn vrouw in de Newtonstraat . De magnetron deed later zijn intrede toen we verhuisden naar de Kepplerstraat in Den Haag. 30 seconden moest de melk dan in de stralen, en dan was hij precies op temperatuur. ‘Piep-piep’klonk de micro-wave dan. Het werd een vertrouwd geluid dat hoorde bij het koffie zetten ’s morgens. Vlak na het gepruttel van het doorlopende water in het apparaat.

En zo gleden de jaren voorbij,  met dit terugkerend ritueel.

Enige maanden geleden zette ik  koffie.  Twee kopjes stonden klaar op de aanrecht – één voor haar, met een laagje melk er in, dat nog de magnetron in moest, en eentje voor mij.  Ik was nog niet goed wakker, en goot de koffie op de  koude melk.

‘Ik heb de melk vergeten op te warmen’zei ik tegen haar toen ik het kopje voor haar neerzette.

Weet je wat ze zei?

‘Oh, dat maakt niet uit…’

-“Huh?”

‘ ..zo is het ook lekker…’

Een gepruttel was hoorbaar. Ditmaal niet van het koffiezetapparaat. Het kwam van mij.

Supreme Believers - Nowness

Matt Pykes heet de maker van deze korte video en hij ziet er mooi uit.

6 Januari: Naar Krabbendijke

 Vandaag waren we even in Krabbendijke. Behalve genieten van het mooie weer hebben we er foto's gemaakt van ons tuinafval.

2013

Het zal misschien wel een mooi jaar worden, maar tweeduizenddertien KLINKT niet lekker, mensen. Ik kan dan ook niet wachten tot het voorbij is, en zit nu alvast de nieuwjaarskaarten voor volgend jaar te maken. Alvast een heel Gelukkig 2014.

Stoute Bakker

3 januari was ik bij mijn tandarts. Weet je hoe hij heet?  ‘Bakker’

Bij Bakker weet je dat je moet wachten.  Dat je meestal langer in de wachtkamer zit dan in de behandelkamer.
In de wachtkamer liggen op een rek tijdschriften. Vooral glossy’s.

Er staat een glossy bij, die heet ‘Heleen’. Veel  reclame, een interview, en ook onder meer een verhaal dat ze zelf geschreven heeft, getiteld:  ‘De gigolo’, waarin passage’s voorkomen met zinderende seks. Het gaat er broeierig en geil toe in de avonturen van Heleen van Royen.

 Kleine kinderen die wachten op hun beurt bij Bakker, en bladeren in de Heleen zullen eenmaal in de tandartsstoel gezeten  nog steeds broeierig hun mond open hebben.  Bakker zal moeten zeggen: ‘Nu mag je je mondje wel weer dichtdoen’.

Sterker nog: hij moest het ook tegen mij zeggen. 

de eerste dagen in een nieuw jaar

Ik kom op 1 januari thuis.

Ons huis had tijdens de jaarwisseling geen vuurwerkschade opgelopen. Meevaller!

In de koelkast stond nog een restje zuurkool van eergisteren. Ik warmde het kliekje op met de gedachte aan de symboliek van het opwarmen van een prak op de eerste dag van het nieuwe jaar:  We gaan blijkbaar gewoon door daar waar we gebleven waren.

Goede voornemens heb ik niet gemaakt. Ik kan er wel een boel verzinnen die ik had KUNNEN maken.

Ze komen er in grote lijnen  op neer dat ik de roofbouw die ik op mijn lichaam pleeg moet omzetten in een gezondheidsprogramma voor  lijf en leden.

Dus.

Voor anderen kan ik ook goede voornemens verzinnen. Ik ken er één in de familie die volhield dat Haarlem de hoofdstad van Nederland was. Het voornemen zou hier kunnen zijn: ‘ Ik ga mijn geografische kennis eens wat opfrissen’

*

Op 2 januari sta ik voor de eerste keer in het Nieuwe Jaar op de weegschaal.  Deze liet me een gewicht zien, zo hoog had ik het in mijnleven nog niet eerder gezien.

Snel naar de w.c.

*

3 januari

Als tussendoortjes neem ik fruit. En….aggat..Nee, laat ik er geen dieetdagboek van gaan maken.  Blûh. Dieeten…

Daar houd ik niet van. Ik heb een broertje dood aan leefregels.  1 bijbel is genoeg! Is er al 1 teveel eigenlijk! En dan nog al die regels in het verkeer, hoe hard je mag enzo….in het intermenselijk verkeer ook. ‘Je mag niet duwen, je mag niet slaan, je mag niet schelden, niemand aan z’n haren trekken, zellfs geen SCHEET laten in het lopenbaar. Je mag niet boeren, niet in je neus zitten, niet aan je kont krabbelen, niet in je blote piemel lopen, niet vrijen in een bushokje. Nee, alles wat de mens nog aan z’n dierlijke oorsprong in zich heeft, moet uitgebannen worden.  Dat vinden we maar niks, daar kunnen we niet mee overweg. Dat is niet netjes, en mensen moeten netjes zijn.  Geschoren, en ruikend naar wat bijvoorbeeld ‘de wilde frisheid van limoenen’genoemd wordt.

En toch blijft een mens niet veel meer dan een aap.

Maar die aap laat zich  pas gelden achter gesloten deuren. ‘Het houdt niet op’  begint de buurvrouw dan zachtjes voor zich uit te zingen.

*

for one minute

Change your words, Change your world

Pakkend