dinsdag 20 november 2012

Bram Vermeulen: 'De beuk er in'


..En als ik niet meer huil
Als ik de nevel zie boven de stille velden
Hoe de zon zijn stralen breekt uit gaten in de lucht
Hoe vogels strepen trekken in hun vlucht
Als ik daarvan niet meer huil,
Wil ik dan nog wel bestaan?

En als ik niet meer huiver
Als ik de kleuren zie hoe ze tot paars verglijden
Hoe de nacht de dag verdringt en plaats maakt voor de maan
Als ik de huilekreet tot stilte hore gaan
Als ik dan niet huiver
Wil ik dan nog wel bestaan?

De beuk er in, de beuk er in. Ik geef het toe zo heeft het allemaal geen zin
Alles moet weg, en dat is pas het begin

En als ik niet meer beef als ik jou lichaam zie
De snelheid van je lach
Hoe één beweging van je hoofd je gemoed verraadt
Hoe ieder ongesproken woord me hier verloren achterlaat..
Als ik daarvan niet meer beef
Wil ik dan nog wel bestaan?

En als ik niet meer schreeuw als ik de beelden zie hoe geweld eenvoudig toeslaat
Hoe de verveling van te veel  in onverschilligheid overgaat…
Als de domheid van de dood mij met stomheid slaat..
Als ik dan niet schrreuw,
Wil ik dan nog wel bestaan?

De beuk er in, de beuk er in. Ik geef het toe zo heeft het allemaal geen zin
Alles moet weg, en dat is pas het begin

‘Ik meet alles wat ik zie aan wat ik eerder zag
Zodat ik nooit iets anders denk dan dat ik al dacht
Zo gaat alles keurig zoals ik had verwacht
Alles veilig en bekend; nooit is er meer iets onverwacht
Alles past, niets is te groot
Ik hoef niet eens te overleven,
Want ik ben al dood’

De beuk er in, de beuk er in. Ik geef het toe zo heeft het allemaal geen zin
Alles moet weg, en dat is pas het begin

En als ik niet meer lach als ik de geluiden hoor van mensen die zich duiden
De angst alleen te zijn gaat met ze aan de haal
Het tumult van veilig wezen weerklinkt als aperotskabaal..
Als ik daarom niet meer lach, ach
Wil ik dan nog wel bestaan?

En als ik niet meer vecht als ik het strijden zie
De logica van het bestaan hoe mensen in hun overleven automatisch verder gaan
Het dodelijk geweld van geldtrek ik mijniet meer aan?
Als ik daartegen niet meer vecht
Waarom zou ik dan nog bestaan?

De beuk er in, de beuk er in. Ik geef het toe zo heeft het allemaal geen zin
Alles moet weg, en dat is pas het begin

Alle uitgesleten paden in mijn hoofd moeten met een sloper mee
Ik wil NU en alles anders
Ik wil nooit meer als ik dee

De beuk er in, de beuk er in. Ik geef het toe zo heeft het allemaal geen zin
Alles moet weg, en dat is pas het begin


Wil je het Bram horen zingen?         http://www.youtube.com/watch?v=Ek2XEJiMOdc

Geen opmerkingen: