vrijdag 30 september 2011
Sinead O'Connor
donderdag 29 september 2011
Praktisch naïef
De paragnost en mentalist die op de TV zou komen had aangekondigd dat kijkers kapotte horloges e.d. klaar moesten leggen voor de kijkdoos, want hij zou ze wel weer aan de praat krijgen. " Tot over een kwartier, it will be astonisching '
Zijn ze naar de bijkeuken gegaan en hebben de kapotte droger voor de TV gezet. Heel gedoe nog, want het was even sjouwen, en er liep water uit.
Toch stond ie binnen het kwartier op een stuk karton teneinde het kliklaminaat te beschermen, voor de TV . Sterker nog: er was nog tijd voor de uitzending begon, om een kapot scheerapparaat, een reiswekker, en een DVD recorder neer te zetten. het oude ding wilde zijn laatje niet meer openen, en er zat nog een DVD in. Een film.
let the show begin!
En het moment kwam daar:' ....now place you hand on your watch, or whatever you are having there.....'
Ze waren maar met z'n tweetjes. Hij zat daar met de rechterhand op de droger en in zijn linker hield hij zijn philishave vast. En zij zat daar met de reiswekker in haar rechter en de DVD speler onder haar linkerhand.
'....now concentrate yourself....believe that it will work again......' Nou, DAT deden ze hoor!
Jaaa, geweldige man, die mentalist.
De volgende dag, toen hij zich met zijn oude scheerapparaat stond te scheren en een blik op de reiswekker wierp ( kwart voor negen al) dacht hij nog even glimlachend aan de uitzending van gisteravond.
Toen ze de stekker van de DVD recorder in het stopcontact deden, en op 'eject' drukten, sprong het laatje open. Toen de droger weer op zijn plaats stond floepten de lichtjes weer vrolijk aan en kon de natte was uit de wasmachine weer zoals vanouds gedroogd worden.
Kijk, zo kan het ook; scheelt weer in de kosten.
HA! Al die kritische sukkels!...
maandag 26 september 2011
Martijn, de fietsende anarchist
"Regels zijn voor mij geen zaken waar je je per sé aan hoeft te houden. Het is wel goed de regels te kennen en te weten waarom jij ervoor kiest om er van af te wijken"
Dit dacht Martijn vaak wanneer hij op de fiets onderweg was en door rood licht reed.
Hij deed dat dan omdat er:
* geen verkeer aankwam
* er wel verkeer aankwam, maar dit verder geen hinder had van zijn actie
en heel soms:
* Er wel verkeer aankwam dat waarschijnlijk wel hinder van zijn actie zou ondervinden. Maar dat deed hij bewust, in de hoop dat de bestuurder er lering uit zou trekken: Wees waakzaam, er kan altijd iemand onverwacht oversteken., U rijdt in een voertuig dat mensen kan doden.
Zo deed Martijn nog goed werk ook: hij hield de automobilist scherp!
Om dezelfde reden kon Martijn ervoor kiezen soms 's avonds te rijden zonder licht. (maar dan deed z'n licht het ook vaak niet....)
Natuurlijk moet je als fietser heel goed weten wat je doet.
Waarom rijdt je nu over de stoep? Wat is het risico van fietsen door een winkelcentrum? Wat is nu een realistisch argument, behalve dat het een regel is, om nu NIET tegen de richting in te gaan fietsen? enzovoorts enzovoorts
Verder vond Martijn het een voorbeeld van extreme afhankelijkheid en zag het er bovendien heel dom uit om met je fiets voor een licht te staan terwijl er in de verste verte geen verkeer is te bekennen. Stoplichten zijn uitgevonden, juist voor mensen die zelf niet goed overzicht hebben, of uit kunnen kijken. vond Martijn: Regels werken betuttelend. De politie dacht er kennelijk net zo over, want al stonden ze er met de neus bovenop, ze spraken Martijn nimmer aan op zijn rijgedrag.
Martijn reed van A naar B zonder met zijn voeten aan de grond te komen. Was dit wel het geval, dan baalde hij, en vloekte soms hardop. Martijn voelde zich een rebel op de fiets, een vrije anarchist. Dat was ook nog zo'n prettige bijkomstigheid. Maar bovenal toch,hield hij de gedachte overeind:
Let op: weet wat je doet, ken de regels, ze zijn er niet voor niets, en WEET waarom en hoe je er van af wijkt.
donderdag 22 september 2011
woensdag 21 september 2011
Bzzzz
Daar liep Gert weer. In de buurtsupermarkt met zijn winkelkarretje.
Hij had lege flessen in het karretje. Statiegeld.
'Statiegeld' wat een vooroorlogs woord was dat toch altijd.
Gert reed het lege goed naar de kassa. Daar leverde hij de boel al jaren in.
Een klant die Gert onmiddelijk het embleem 'zwakbegaafd' op zijn hoofd plakte riep hard door de zaak: "De lege flessen moeten HIER ingeleverd worden hoor!!'en de figuur wees daarop naar achter, waar vroeger de emballage was. Gert sloeg er geen acht op, hij wist wel beter, en wat bemoeide die vent zich met hem! Eikel, en hij liep verder, terwijl achter hem klonk: Hee! Ze moeten HIER ingeleverd worden....Meneer!!'
Gert kwam bij de kassa.
"U kunt de flessen achterin inleveren'ze de herintreedster achter de kassa.
'Gotver'dacht Gert, en taaide weer af.
'IK ZEI HET TOCH!!"riep de man.
Er stond een gloednieuw apparaat in de supermarkt. Voor de inname van de lege flessen. De overbekende automaat die je in elke supermarkt tegenkomt. Bovenin was de opening waarin de losse flessen geschoven moeten worden. Onderin gaan de kratten. Een lopende band trekt de krat naar binnen.
"De Bodem eerst!! Je moet de bodem eerst doen!! Anders pakt ie hem niet" Gert werd voor gek versleten door die idioot. Alsof hij dat niet wist - bovendien stond het ook nog op de automaat vermeld.
Gert zei tegen de man met de luide en ongevraagde adviezen ( en het klonk niet vriendelijk) 'Ga nou maar boodschappen doen...'
De man vertrok onder het mompelen van woorden als 'eigewijs!'en nog iets wat Get niet kon verstaan. Het interesseerde hem verder niet. Wat er toe deed was dat die klootzak zich verder niet met hem bemoeide.
Gert deponeerde zijn lege krat met bierflesjes, en de 12 lege colaflessen in de automaat. Het bedrag aan statiegeld verscheen op het display van de automaat en Gert drukte op de knop die het mechanisme in werking zette dat een bonnetje uit de automaat zou schuiven met daarop exact hetzelfde bedrag als op het display had gestaan.
Gert greep het bonnetje en was nu klaar om verder te gaan, toen het papiertje uit zijn hand gleed en dwarrelend op de band terecht kwam waarop de lege kratten gezet worden. De lopende band begon onmiddelijk te lopen. Bzzzzzz, en het statiegeldpapiertje was naar achter getrokken.
En Gert dacht weer aan zijn lijdensweg. Als Gert door het leven gaan viel niet altijd mee.
maandag 19 september 2011
vrijdag 16 september 2011
zomerhuis met zwembad
"Ik probeerde er niet aan te denken maar deed het nu toch. een man - een volwassen man naar alle waarschijnlijkheid - die zich over een bewusteloos meisje van dertien heen boog.
waar zit de noodrem?
"De wereld draait sneller dan ik leven kan.