maandag 13 januari 2025

Terwijl ik beter weet

 Het zal angst zijn. De angst om haar kwijt te raken. 

Aanvankelijk was het er niet. We praatten en lachten al weken over haar plannen die toch echt bewaarheid zouden worden. 
Nuchtere pappa. 

Tot het moment op de luchthaven waarop ik haar voor voorlopig het laatst in mijn armen hield. Stevig , intens
Nu ging ze,. NU! Lange tijd. Echt weg. Vliegen. Ver weg! 
Mijn keel werd plots  dichtgeknepen. Mijn hoofd vulde zich met tranen. Mijn lieve dochter gaat weg!
Mijn stem  verstikt en  tranen persen zich naar buiten.

Sentimentele man.
Liefde voor mijn dochter.  Bang om haar kwijt te raken.
Daar gaat ze
Ik zwaai naar haar. 
Ik wil nog wat liefs roepen, maar er komt geen geluid.
Ik probeer het nog een keer.
........
nee....
dan is ze weg.

Dag...