Dingen waar ik geen genoeg van kan krijgen
Zal ik die opschrijven?
Nee, hier niet. Nu niet Beter van niet.
Ik denk wel eens,
we leven hier in een welvaartsstaat.
We zijn van veel gemakken voorzien
Ik kan alle machines en voertuigen wel op gaan trompetteren waar we mee werken, maar die mogen bekend worden verondersteld.
We hebben er soms last mee maar toch voornamelijk gemak.
We hebben het goed voor elkaar. Natje, droogje, de machine doet de was.
Een welvarend volkje.
Maar, ook een afhankelijk volkje.
Ja, een onwetend volkje
Die gedachte komt meermaals bij mij op. Wat kunnen we nou eigenlijk zelf!?
Wat spelen we voor elkaar wanneer we de tijdmachine instappen en we reizen 2000 jaar terug?
Stel
We bewegen ons opeens in die tijd en tussen de bewoners van die tijd, die bedreven zijn in het aanleggen van aquaducten en het bouwen van tijdsbestendige tempels. Prachtige sierraden fabriceren, vlijmscherpe zwaarden, aardenwerk, werktuigen. Die hun land bewerken . Irrigatiekanalen aanleggen. Paarden, ezels en ossen inzetten waar nodig.
Wie kan wie dan wat leren?
Ik, die uit de toekomst kom? Of zij, die zich niet afhankelijk weten van voorzieningen waar we nu afhankelijk van zijn? Elektriciteit. Brandstof. Energie.
Ze zullen willen weten hoe het er in de toekomst uitziet. Ik zal vertellen van auto's treinen, vliegtuigen wasmachines, en ga zo maar door.
En zij zullen zeggen, dat willen wij ook! Bouw een auto voor ons! Laat het licht in het duister schijnen door te drukken op een knopje! Verlicht het werk van onze vrouwen met je wasmachine!.
En dan zal ik moeten zeggen dat ik dat niet kan. Ik zou niet weten waar ik moest beginnen.
Wat kan ik dan wèl produceren van wat er in hun toekomst ligt?
Wat kan ik de mensen leren?
( even los van de vraag of de komst van de industriële revolutie werkelijk toe te juichen was..)
Ik zou het niet weten
Ik zou ze om mezelf de schande te besparen van het niet kunnen uitleggen en het simpelweg niet WETEN haastig aan mijn verhaal toevoegen dat de mensheid er zich misschien er in veel opzichten makkelijk op heeft gemaakt; dat die apparatuur hun veel werk uit handen genomen heeft, maar dat het ze geen geluk heeft gebracht. Ik zou ze zeggen dat ze in het jaar 1000 in een betere tijd leven. Want al die machines met hun elektriciteit waar we in 2025 mee werken bleken uiteindelijk een negatieve uitwerking op karaktervorming van de bevolking te hebben gehad. Immers, we hoefden in de tijd waar ik vandaan kom minder moeite voor alles te doen. We werden luier, verwender. We wilden onmiddellijke bevrediging van onze wensen en wanneer dat uitbleef waren we verontwaardigd en sacherijnig . Mensen waren slaaf geworden van hun eigen uitvindingen, die er uiteindelijk toe heeft geleid dat mensen hun vaardigheden op veel terreinen verloren. Ja, zelfs het denken is een proces dat uit handen is gegeven.
Ik zal zeggen dat ik daarom ben teruggereisd naar het jaar 1000. Ik weet dat het leven niet makkelijk voor hun is. Maar wellicht is het toch te verkiezen boven de toekomst.
Zo zou ik me er uit redden, denk ik. Met dat verhaal. Om te maskeren dat ik ze niets uit de toekomst geven kan
En ik zou dat echt niet alleen maar liegen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten