De Hulk, de nieuwe serie

In een nieuwe aflevering van de Hulk zien we de man in de keuken bezig met de afwas. Hij wrijft met aandacht een wijnglas zorgvuldig droog nadat deze is afgewassen. Hij houdt het glas tegen het licht en stoot hierbij per ongeluk met zijn ellenboog licht tegen de room-devider, de kast die de keuken van de kamer scheidt. Daarbij dreigt een koekjestrommel op de grond te vallen. Om dit te voorkomen beweegt hij zijn hand bliksemsnel naar de kantelende koekjestrommel maar breekt daarbij jammerlijk het wijnglas.
De scherven verspreiden zich tot in micro splinters over de keukenvloer. Hij pakt zuchtend een bezem om de scherven bij elkaar te vegen. De bezem is niet meer wat het geweest is. Het voetstuk raakt bij het oppakken los van de steel. In het keukenkastje ligt nog ergens een veger en blik. Dat dacht hij tenminste. Maar nu moest het huishoudelijk artikel zich elders bevinden want het lag niet op zijn plaats. Ook niet in de andere kastjes waarin het mogelijkerwijs verdwaald zou kunnen zijn. Konden mannen maar vinden! Zoeken kunnen ze wel, en lang!  Anders als dat vrouwen in elkaar zitten, Die zijn beter in 'vinden' wat op zich wel wat handiger is.

Uiteindelijk vond hij het veger en (plastic) blik tóch in het eerste kastje, ergens achterin, en begon de scherven en splinters van de vloer bij elkaar te vegen. De zo verzamelde scherven kieperde hij in de vuilnisbak. 

 
De vuilniszak was behoorlijk vol. Toe aan vervanging.  Dat moest dan maar meteen gebeuren. De bruine plastic zak laat zich lastig uit de bak trekken maar na enig gesjor wil dat lukken, maar hij haakte ergens? en net als hij de zak naar de container buiten wil brengen scheurt de volle zak aan de onderkant  open en het vuil verspreidt zich als  diarree in een kort ogenblik over de keukenvloer. 

Dan gaat de voordeurbel. Even twijfelt hij of hij open zal doen want wie kan het nou helemaal zijn? Hij verwacht niemand. Dan besluit hij toch even te gaan kijken wie er voor de deur staat. 

Het is een man met een tijdschrift of iets bij zich. Het is de Ontwaakt. De man heeft een vriendelijk gezicht met een opgeplakte glimlach. 

De man zegt, het komt nu niet uit. trouwens, ik ben al wakker! En sluit de deur.

Hij krijgt een appje dat hij niet moet vergeten naar de tandarts te gaan. 

De keuken is smerig met al het vuilnis, en het stinkt. 

De tandarts?

Daar moet hij over tien minuten al zijn!

Snel de ergste rommel bij elkaar vegen. Een nieuwe vuilniszak zoeken. Die stonden.....genoemd op zijn boodschappenlijstje!!! Want die waren op!. 

Wat nu!? 

Eerst naar de tandarts gaan en dan meteen bij het winkelcentrum vuilniszakken kopen?

Dat moest dan maar even zo.

Waarom zat zijn sleutel niet in zijn broekzak?

Waar was ie?

Boven misschien?

Wat? Een lekke band!!?

Lang verhaal kort. Even later konden we de verbouwereerde  gezichten waarnemen van een tandarts en een assistente die in de puinhopen van een voormalige tandartspraktijk rondliepen.  De tandarts had het over 'een driftig mannetje' Groenig en in een te klein en gescheurd overhemmetje