Gieren en een dood blad

 Gieren komen deze kant op. Ik hoorde het gisteren . Het zijn er vooral al veel in België, maar ook hier zijn ze gesignaleerd! 

Vale gieren zijn het, aaseters met  valse koppen. Hun brede vleugels werpen donkere schaduwen over het land wanneer ze overvliegen. 

Het gaat goed met de vogels. Ze worden in Europa  goed beschermd! 

In veel culturen wordt het dier gezien als symbool van hoop en geluk. Ik zie zelf de symboliek van de gier als de opkomst en ondergang van extreem rechts in Europa. Tja, daar zou ik over kunnen uitweiden. Maar ik laat het bij deze persoonlijke gedachte.   

Later doe ik dat misschien. Ieder heeft zo z'n associaties

*

Vandaag knipte ik een dood blad van onze bananenplant, en vlak voor ik het in het keuken groenbakje wilde proppen trof mij de structuur en vooral de vorm ervan. Fotowaardig zelfs, vond ik.

Mist(ery) in het bos

 

Krabbedijkers in Krabbendijke

 

Geboorte ( 2)

 De geboorte van 4 oktober 2024 zoals gezien

Avond aan Playa d'Ombre

Je kunt wel zweren bij blauwe luchten,
Maar als de wolken er niet waren. 

Wie zou er dan de hemel schilderen?

Als de branding er niet zou zijn

hoe stil zou de zee dan zijn?

Als ik blind was en doof

dan kon ik de zilte zeelucht nog proeven

de uitlopers van de branding aan mijn voeten voelen

en de wind  in al zijn milde en hevige kracht

De zonnewarmte op mijn huid

Maar Ik kan nog horen, ik kan nog zien

Extra geluk 

Die avond aan de kust 

Les As de Cadrais

In Ochtendlicht, in avondschemering, in het duister

in de eeuwigheid

bewaken giganten een werelddeel, stoppen trots en onverzettelijk opgestuwde golven. 

Ouder worden ze. Sporen van strijd diep gegroefd. 

Gaten zijn geslagen, maar de onverzettelijkheid blijft. 

In schachten fluisterend tegen donderend gebulder 

van de even onverzettelijke vijand die komt en gaat en komt.

Donker, mysterieus, en in het zonlicht opblinkend tot goud

Littekens decoreren als wel benadrukken hun strijd

en worden bewonderd door hen die ze zien.

Zwijgzame helden aan de rand van een continent

 

Herfst in zwart wit

                             Oke, de herfst is het seizoen van de kleuren. 

 

                             Maar ook zonder die kleuren is het bos de moeite waard

                                                                           Hoewel? 

zonsondergang Gardameer

Ik heb een warme jas die in z'n eigen binnenzak opgeborgen kan worden.

Op zich een uitvinding waar je toch makkelijk een hele winter lang blij van kan zijn en blijven.

Daarom treed ik de winter lachend tegemoet.

Vandaag had ik hem ook al aan. Omdat het tegen zonsondergang in oktober aan het Gardameer ook frisser worden kan. Met de jas aan wilde ik nog even op een terras voor de laatste avond hier naar de zonsondergang kijken.

Uit de grabbelton van mn laptop

In de loop der jaren ( sprak de oude man) heb ik op mijn laptop foto's verzameld van dingen die mij aanspraken en waarvan ik dacht dat ik ze nog wel een keer op dit blog zou kunnen gebruiken. 

Maar het komt er maar niet van. En nu bedacht ik  dat ik ze gewoon allemaal, of althans een aantal in één keer op Davincini zou zetten. Voor sommige plaatjes is dat lastig, omdat het om foto's van  kunst gaat waarvan ik niet weet en niet meer kan nagaan wie de maker is .

Mocht iemand  het weten, zeg het.

Ik zal een poging doen de foto's enigzinds te categoriseren

de foto hierboven is genomen door een drone. Ikzelf zou geen drone boven mn tuin moeten zien wat ik pak mn buks, maar...je kunt er ook mooie dingen mee doen. Deze foto vond ik bijzonder

Een natuurfenomeen dat bomen zo kunnen groeien. Deze foto's zijn in een bos in Polen gemaakt en het is net of ze dansen vind ik. 

Deze twee foto's in de categorie landschap, natuur. De Meteora in Griekenland waar ik ergens in de jaren 80 ooit was en die een onvergetelijke indruk op me hebben gemaakt en een foto die ik van het internet heb geplukt omdat de regenbuien daar als schimmige figuren uit de wolken lijken neer te dalen om het land af te struinen. Een welhaast apocalyptisch beeld

Mooie actrices, naast Maya Sansa dan (zie vorige bericht) . Ze zijn talrijk natuurlijk. Velen hebben al een plek eerder op dit blog. Dit zijn de Nederlandse Susan Visser en de Italiaanse Sophia Loren. 

                                                             Valentino Quijano, untitled

wie heeft dit geschilderd? Ik vond het een mooi sprekend schilderij . De uitdrukking op het gezicht bij de brief die ze leest

                    Gifjes die ik nog ooit wilde gebruiken als illustratie voor artikelen

Een oerflauwe grap die ik nooit weg kon doen

                                          De sensualiteit van de kus. Hoe mooi is dat. 

                                 Zover even deze tussentijdse opruiming. De rest komt later

Dasha Pears, fotografe

 

Helmut Newton

 Fotograag Helmut Newton, vanavond is er een korte documentaire over hem en zijn foto's op TV.

Hij maakt werken zoals deze. 

Ik vind ze mooi.

Sensueel ook. 

Misschien daarom wel zo mooi

Sigourney Weaver 

16 januari

16 januari: het leek wel even winter

 

Mooie dag in november

 .... en als je dan een vrije dag hebt, blijf je niet binnen zitten. Tenminste. Ik niet

Van deze foto is duidelijk dat het hier om spiegelen gaat van water

                                                                Bij deze foto is dat minder